Het reisleed dat (g)een boxershort in je handbagage heet, daar gaat het dit keer over in de terugkerende rubriek over troubles on your trip. Want waarom zou je in hemelsnaam ondergoed in je carry-on luggage stoppen?
Vieze boxershort
‘Lekker gedoucht?’ vraag ik mijn reismaatje.
‘Het water is koud’, gromt hij, ‘en nu moet ik ook nog die vieze boxershort terug aan.’
Waarom?
Ik kan me al niet eens meer heugen hoeveel uur geleden we samen op Schiphol stonden. Dat het een lange reis zou worden, daarvan waren we ons bewust, maar het vooruitzicht van drie weken rondreizen op de Filipijnen maakte de vliegreis – met twee maal overstappen – helemaal goed.
Voetje voor voetje schuifelen we steeds een beetje dichter naar de grondstewardess die onze paspoorten en boardingpass controleert. Vanaf de aviobrug een laatste blik op Nederland, wij zijn klaar voor vertrek. In de slurf staat een jongen voor ons. In zijn rugzak is door het gaas van zijn zijvak te zien dat er een kleurige Calvin Klein boxershort in zit.
‘Beetje overdreven’, concluderen we samenzweerderig.
‘Eenmaal op de plaats van bestemming, neem je toch gewoon een lekkere warme douche om al het vliegtuigzweet en dergelijk van je af te spoelen en trek je daarna toch lekker schoon ondergoed aan.’
Niets
Om een lange vlucht, kort te verwoorden. Onze kist vertrekt te laat uit Amsterdam. Bij aankomst in Bangkok rennen we de benen uit ons lijf en ploffen flink bezweet en met een hoofd als een tomaat net op tijd in het toestel voor onze vlucht naar Taipei. Bij aankomst in de Taiwanese hoofdstad wisselen we nog eens van vliegtuig en een kleine zes uur later zijn we dan – eindelijk – op de plaats van bestemming. Moe, een niet zo heel frisse geur om ons heen, maar blij dat we op de eindbestemming zijn.
‘We wachten nog heel even,’ zegt mijn reismaatje tegen me, maar eigenlijk weten we beiden al wat er aan de hand. De bagageband voor ons draait nog maar eens een rondje. Die ene trolley zonder handvat is nu al zeker driemaal voorbij gekomen, maar van onze bagage, geen enkel spoor. Niets.
De luchthavenmedewerker is alles behalve behulpzaam. Op een vodje papier vullen we de naam van ons hostel in en hopen er het beste van. Hopelijk arriveert onze bagage morgen.
Zweetreet
Direct bij het verlaten van de aankomsthal worden we overvallen de verzengende Filipijnse hitte. Zweetdruppels rollen in straaltjes uit alle poriën. Op de skaileren stoelen van de taxi, brand je bijna je billen.
‘Dat kan er ook nog wel bij, een zweetreet,’ grappen we.
➡️ Benieuwd hoe de trip op de Filipijnen verliep? Lees dan Kris kras over Luzon & Boracay
