Oltrepò Pavese veroverde de harten van Nico en Stef. In de terugkerende rubriek Local Life vertelt Nico hoe ze op deze onbekende parel in Italië terechtkwamen en er tot op de dag van vandaag nog niet vertrokken zijn.
Ik vertrek
Ruim 12 jaar geleden alweer verhuisden wij, Stef en Nico definitief naar Noord-Italië om daar een bed en breakfast te beginnen. Deze radicale Ik Vertrek beslissing was het uitvloeisel van een halfjaar verblijf in de mooi historische provinciehoofdstad Pavia, die 30 kilometer ten zuiden van Milaan ligt.
Het roer om
Ik, Stef, opgeleid als wiskundig ingenieur, maakte op 40-jarige leeftijd een switch en was een studie middeleeuwse cultuur aan de universiteit Utrecht begonnen. Voor de stage die daar deel van uitmaakte, was ik bij de universiteit van Pavia uitgekomen. Mijn man Nico wilde graag mee en nam een sabbatical. Na zes maanden zouden we ’gewoon’ naar Nederland terugkeren om de studie af te
ronden respectievelijk het werk weer op te pakken. Maar het liep anders.
Oltrepò Pavese, onbekende parel
Al voordat we vertrokken begon het te kriebelen. Ook wij keken trouw naar programma’s als Ik Vertrek en De Italiaanse Droom en fantaseerden stiekem over een emigratie-avontuur. Zouden we tijdens dat halfjaar in Italië niet eens kunnen nagaan of het leven daar ons beviel en dan ook niet eens kunnen rondkijken naar een geschikt huis in een mooi gebied? Ja, zo bleek al naar een paar
maanden, het mediterrane leven beviel ons. En het lot was ons gunstig gezind want we ontdekten de nog onbekende parel Oltrepò Pavese die op slechts 30 kilometer van Pavia lag. Een sprookjesachtig en uitgestrekt wijngebied met glooiende heuvels, middeleeuwse kastelen, eeuwenoude dorpjes en prachtige vergezichten. Een soort Toscane zonder toeristische drukte.
Villa I Due Padroni
Als we hier toch eens een groot betaalbaar huis zouden kunnen vinden, op een heuvel, met panoramisch uitzicht, ruime tuin etc., dachten we, dan… Binnen twee maanden vonden we ons droomhuis en nog twee maanden later waren we de trotse eigenaren. We moesten nog even terug naar Nederland om de lopende zaken af te ronden, ons huis te verkopen en afscheid te nemen van
familie en vrienden maar daarna was het definitief: eind mei 2008 waren we officieel geëmigreerd.
Na een typisch Ik Vertrek verbouwingsavontuur konden in juni 2009 dan toch echt de deuren van onze Villa I Due Padroni open. Hoe de emigratie, het kopen van het huis en de verbouwingsperikelen precies verliepen, kun je in detail nalezen in de hilarische verhalen in ons boek ’Italiaanse Toestanden – Leven en overleven in Italië’. Met een gemiddelde waardering van 4,8 (70 lezersrecensies) is het een van de hoogst gewaardeerde Italiëboeken op bol.com.
➡️ Voor info, tekstfragmenten en foto’s kun je terecht op http://italiaanse-toestanden.duepadroni.it.
Oltrepò Pavese: Stilte, rust en authenticiteit
De Oltrepò Pavese hebben we tijdens ons verblijf hier steeds meer leren ontdekken. Reisgidsen vermelden het gebied nog steeds nauwelijks en dus hebben we zelf informatie verzameld, wandelingen uitgezet, bezienswaardigheden bezocht, restaurants beoordeeld en wijn geproefd. Een zwaar leven…
Het resultaat van onze speurtochten vind je op onze uitgebreide website. Er is genoeg te zien en te ontdekken maar wat onze gasten het meest lijken te waarderen is de stilte en de rust, de authenticiteit en de panoramische omgeving. Ook onze gezellige Italiaanse diners en wijnproeverijen scoren altijd hoog bij de vakantievierders.
La dolce vita in Oltrepò Pavese
Na 12 jaar inwonerschap en 11 seizoenen gastheer spelen kunnen we volmondig zeggen dat we geen spijt hebben van ons avontuur. Het Italiaanse leven bevalt nog steeds erg goed en een remigratie is nog lang niet in het verschiet. Als we ooit al terug zouden willen, want kunnen we het klimaat, het buitenleven, het Italiaanse klimaat, de Italiaanse cultuur en gewoontes wel achterlaten? En zouden we in het drukke, natte Nederland nog wel kunnen wennen? We denken er voorlopig nog maar niet
over na.
Meer local life:
Sylvie ging voorgoed naar Guatemala
Marlieke settelde zich in Siem Reap
Van solo backpacker tot surfschool eigenaar op Lombok