Laidback Yangshuo
Yangshuo is de onbetwiste backpackers hangout van China. Ook OmniTraveler streek er neer tijdens een half jaar rondreizen met de rugzak.
Hoeveel?
“Hoeveel?” vraag ik.
“Waarheen?” “Yangshuo,” antwoord ik.
“10 yuan,” bromt een norse Chinees door het loket in een pand dat voor de lokale VVV van Guilin door moet gaan. Vreemd, mijn reisgids geeft toch echt een lager bedrag aan…. Een ticket office, het ziet er redelijk betrouwbaar uit. Ik herhaal mijn vraag.
“25 yuan” schreeuwt een dame in te groot uniform met knalroze lippen me toe. Het word steeds gekker. Het slungelige vrouwtje wijst naar mij en mijn reisgenoot.
“Together,” blaft ze erbij. Ik zucht en doe een graai in mijn broekzak, geef de vrouw het geld en ben twee bustickets naar Yangshuo rijker.
De bus zet zich in beweging, maar wat blijkt? Er kan ook bij de chauffeur betaald worden. Ritprijs? Inderdaad 10 yuan – zucht -. Toch fijn dat je bij een officiële instantie legaal genept wordt.
Yangshuo: Backpackers Paradise
Een uur later sta ik op het tamelijk verlaten busstation van Yangshuo, het backpackers Paradise van China. “Hello, come to my hotel” en de “Ni Hao, I have good room for you” mannetjes stormen me tegemoet zodra de deuren van de bus zich openen. Ik baan me een weg langs deze Chinese proppers en betreed het walhalla der rondreizende rugzaktoeristen: (New) West Street. Cafés, barretjes, eethuisjes, hostels en souvenirstalletjes, het is er allemaal. In weken door China reizen zag niet zoveel farang als hier in een straat.
De aanhouder wint
“In Yangshuo moét je gewoonweg een fiets huren,” vertrouwt de eigenaar van mijn hostel me toe. Hulde voor de lokale ondernemers, geen gammele roestbrikken of gare trapmachines, die ik eerder als exemplaar meekreeg tijdens mijn reis door dit land. Hier warempel een stel Giant Mountainbikes me lachend toe te glimmen. Moon Hill wordt de bestemming op zojuist gehuurde gele gevaarte.
Daar ik geen plannen heb de heuvel daadwerkelijk te beklimmen, sla ik het aanbod van de vele locals tot een bezoek aan/op/rond/om de beroemde piek met een gefakete glimlach af.
Klein van stuk, een jaar of 60, twee staartjes en een puntige strohoed op haar hoofd, waaronder een guitige glimlach prijkt. Op haar aftandse omafiets rijdt ze me in m’n wiel. “Mooi he?,” roept ze ineens. Zichtbaar van mijn stuk gebracht, lacht ze zich een ongeluk. Wat is dit voor een raar vrouwtje? “Waar ga je heen?” Ze wacht mijn antwoord niet eens af en vervolgt met “Ik weet een leukere route naar Yangshuo, ga met me mee over het platteland! Deze kant op, volg mij.”
MaMa Moon
“Ik ben MaMa Moon,” begint het vrouwtje haar elevator pitch.
“Ik spreek meer dan tien talen en ben twee keer op CCTV9 geweest.” Ze duwt me een schriftje in de hand.
“Look, look.” Pagina’s vol recensies van allerhande nationaliteiten. Nee zeggen is simpelweg geen optie.
“MaMa Moon, je mag me op sleeptouw nemen.”
Yangshuo is mooi!
“Look mooi!” MaMa Moon heeft geen woord teveel gezegd. Rijstvelden, waterbuffels die loom in de modder koddig liggen te wezen en natuurlijk het prachtige alom aanwezige karstgebergte. Het is picture perfect. Steile slingerweggetjes, volle zon dwingen me af en toe een stop in te lassen. Eerlijk is eerlijk, zonder dit toch best wel opdringerige vrouwtje had ik het mooiste gedeelte van Yangshuo volledig gemist. Zo snel als ze langs van de kant van de weg naast me kwam rijden, zo snel verdwijnt ze ook weer uit mijn blikveld. “Doei!” roept ze me nog na.
Lees ook het artikel: Multilingual ‘Moon Mama,’ a hit in backpacker Paradise
Langzaam de Li-rivier af
Natuurlijk kun je in Guilin of Yangshuo aan boord van de vele schepen stappen om een ‘cruise’ over de Li-rivier te maken. Ik kies voor een andere optie. Per bus rij ik in een uur naar Xingping, een visserdorp ongeveer 25 kilometer verderop. Ik geniet zo veel meer van mijn tocht op deze kleine boot, dan dat ik op een van de grotere schepen zou doen. In 1,5 uur trekt het landschap langzaam aan me voorbij. De beroemde Yangtze rivier bevoer ik eveneens, echter, wat mij betreft wint deze tocht het van zijn grote broer.
Tip: Zorg dat je een briefje van 20 yuan bij je hebt, je merkt vanzelf waarom.
On top of Yangshuo
“Yangshuo, kun je niet verlaten zonder het van bovenaf te zien,” aldus de man die zichzelf Johnnie noemt. Samen met hem beklim ik in de ochtend een van de toppen van karstgebergte. Een pittige tocht wordt beloont met een weids uitzicht.
Is Yangshuo een backpackers Paradise? Dat moet ieder voor zich bepalen, ik kan voor mezelf zeggen dat ik er heerlijke dagen doorbracht – en zelfs besloot een dag langer te blijven.
Reisde jij al eens naar dit zuidelijke stukje China? Vond je het het paradijs of misschien juist wel de hel?
2 reacties
Prachtige foto’s! Ik ga deze zomer ontdekken of het een backpackers paradijs is 🙂 In ieder geval gaan wij hierheen en fietsen huren, ben heel benieuwd!
Veel plezier!