Türkiye: Van zon naar sneeuw en van oud naar nieuw aan de Turkse Riviera
Türkiye of Turkije kennen velen van ons van een all-inclusive vakantie. Het is zo verleidelijk. Uitgebreid ontbijten. Even zwemmen in een zwembad met uitzicht op de bergen. Een snackje hier een cocktail daar. Voordat je er erg in hebt, is de dag om. En nog een dag en zit je in het vliegtuig terug naar Nederland en bedenk je je, dat je enkel en alleen je all-inclusive hotel aan de Turkse Riviera hebt gezien. Verder niets. En dat is – kunnen we stellig zeggen – zonde.
All-Inclusive
We zullen de laatste zijn om te zeggen dat je geen all-inclusive hotel moet boeken, want wat hebben we genoten in het NG Phaselis Bay in Kemer. Een kamer als een balzaal, dagelijks de minibar met drankjes en snacks opnieuw gevuld na een indrukwekkende dag op pad. Een ontbijtzaal waar je zonder enige moeite uren kunt tafelen zodat je echt alles wat er verkrijgbaar is geproefd hebt. De groene lobby vol planten, relaxen in het zwembad of tot in de late uurtjes dansen en een afzakkertje nemen in de 24-uurs bar. Dat alles zonder ter plaatse je portemonnee te hoeven trekken. Zorgeloos genieten met de hoofdletter Z.
Deze Turkse kustlijn heeft echter zoveel meer te bieden, daarom trekken we er dagelijks op uit, om ons te laten verrassen.
📍NG Phaselis Bay, Göynük, Cumhuriyet Mah. Sakip Sabanci Cad. 160. Sk. No:31 P.k. 5, 160. Sk., 07980 Kemer/Antalya, Türkiye
Türkiye, het oude Lycië
De Turkse Riviera is een schatkamer vol met overblijfselen uit de Romeinse tijd. Het oude Lycië, zoals het gebied langs de Golf van Antalya werd genoemd, stond en staat nog altijd bol van culturele bezienswaardigheden. Tijdens onze trip doen we de twee meest bezochte plaatsen aan; Aspendos en Side.
Ah, Aspendos
Professioneel gids Ece heeft van de Romeinse oudheid in dit gebied haar specialiteit gemaakt. “Dit,” verklapt ze zodra we het parkeerterrein oprijden; “dit is het best bewaarde Romeinse theater uit de oudheid. Het werd gebouwd tussen 161-180.” Terwijl we de bus verlaten en naar de ingang van het theater van Aspendos lopen voegt ze eraan toe; “In de hoogtijdagen zaten hier soms wel 12.000 mensen op de tribunes om Romeinse spektakels te aanschouwen.” Het indrukwekkende theater is nog altijd in gebruik. Sinds 1994 wordt er jaarlijks in juni en juli het Aspendos International Opera and Ballet Festival gehouden.
Side, romantiek in het oude Türkiye
Waar Aspendos ogenschijnlijk eeuwenlang onaangeroerd lijkt, is Side een ander verhaal. De tand des tijds heeft flink aan de antieke havenstad geknabbeld. We sluiten even onze ogen en proberen de ruïnes van Side in haar volle glorie voor ons te zien. Alexander de Grote die met zijn krijgsmacht de plaats bezet en keizer Augustus die Side in een nieuwe provincie indeelt. Van rampspoed tot bloeiperiode, van handelscentrum in Klein-Azië tot plundering door Arabische mogendheden. Een spannend jongensboek is er niets bij.
Ece leidt ons via opgravingen en brokstukken, ruïnes en genummerde restanten die ooit weer een bouwwerk moeten vormen, naar misschien wel het meest gefotografeerde plekje in deze regio; de tempel van Apollo. Opgedragen aan de god van licht en muziek en prachtig gelegen aan de kust. Verliefde stelletjes laten zich gewillig fotograferen. Gelijk hebben ze, het is immers het perfecte plaatje. Zeker als je daarbij ook nog eens bedenkt dat dit – volgens legendes – dé plek is waar de Egyptische koningin Cleopatra en Marcus Anthonius elkaar ontmoet hebben. Romantischer wordt het niet.
Het oude Lycië heeft, vanzelfsprekend, meer te bieden. De plaatsen Xanthos en Letoon prijken zelfs op de lijst van UNESCO Werelderfgoed. Myra, is de plaats waar ‘onze’ Sinterklaastraditie op gestoeld is. De plek waar een barmhartige bisschop zich om kinderen bekommerde. Wil je de omgeving en de overblijfselen op een actieve(re) manier ervaren? Kies er dan voor om – een gedeelte – van de Lycische weg te bewandelen. Een route van in totaal 400 kilometer lang en door de Sunday Times uitgeroepen tot een van de mooiste wandelingen ter wereld.
Naar Türkiye? Naar Kaleiçi!
Voordat Antalya het all-inclusive paradijs werd zoals we dat nu kennen was het een Hellenistische stad, dat later onderdeel van het Romeinse Rijk werd. De oude stad, luisterend naar de naam Kaleiçi is een heerlijke plek om rond te struinen, te winkelen en lekker te eten.
De poort van Hadrianus is de enige overgebleven toegangspoort die al meer dan 1.900 jaar toegang verleent tot dit deel van Antalya. De plek om hedendaags Antalya achter ons te laten en Kaleiçi binnen te stappen. Overal waar we kijken, sieren winkeltjes de smalle straatjes. Hammam handdoeken, tassen en souvenirs zijn terugkerende items in de schappen. De vele straatkatten interesseert het niet zoveel wat de koopmannen aanbieden, zolang ze maar in de zon kunnen liggen en af een toe een aai en wat te eten krijgen.
Na een lunch bij Arma Restaurant, met uitzicht op de haven, stappen we aan boord van een van de vele schepen die hier voor anker liggen. Een ontspannen manier om de blik over Kaleiçi te laten glijden. In een klein uur passeren we niet alleen de ronde Hıdırlık toren. Een 14 meter hoog gebouw waarvan de een zegt dat het als vuurtoren is gebouwd, maar de ander van mening is, dat het een mausoleum is. We varen ook langs de Düden waterval, een krachtige stroom die haar oorsprong in het Taurusgebergte heeft en van 40 meter hoogte langs de kliffen in het water stort.
Wie niet van all-inclusive houdt, boekt een kamer bij – bijvoorbeeld – RuinAdalia Hotel. Een hidden gem. De gezellige binnenplaats met zwembad is al een dikke plus waard, maar wat dit boutique hotel extra bijzonder maakt, zijn de oude opgravingen onder het binnenplein.
In Türkiye ga je van zon naar sneeuw – en terug
‘Sea to Sky’ is niet voor niets de slogan van de zogeheten Olympos Teleferik, een kabelbaan die ons naar 2.365 meter hoogte brengt. De top is de Tahtali berg, onderdeel van het Taurusgebergte dat door een groot deel van het land kronkelt.
Met niet minder dan 80 personen stappen in een knalrood bakje. Op naar de top. Van vroege lentezon met begroeiing met kleurrijke bloemen naar groene takken om verderop de eerste sneeuw tegen de flanken aan te zien. Normaliter heb je vanaf je eindbestemming een ongeëvenaard uitzicht op de zee en de omgeving. We staan echter in de sneeuw en de mist, maar dat heeft ook wel wat.
Het groene gras van Belek
Nog nooit gegolfd? Wij ook niet! Tijd om het leren. Belek is aan de Turkse Riviera, met 14 courses, een waar golf-walhalha. Ook voor wie nimmer een club ter hand nam. We slaan onze slag bij Cornelia Golf Club, tevens resort. Met veel liefde en geduld legt onze instructeur stap voor stap uit, hoe in ieder geval de bal te raken en – niet geheel onbelangrijk – ver door de lucht te laten zweven. Als makke schapen in een hok nemen we plaats in de oefenhoek. “Let op je rechterbeen! Doorzwaaien met je arm.” Bal na bal, instructie na correctie lijkt het wat te gaan worden en beginnen we er zelfs lol in te krijgen. De ochtend vliegt voorbij, met een voldaan gevoel en een ervaring rijker laten we de course achter ons.
Overtuigd? Sla jij een dag op je ligbedje bij het zwembad ook een keer over om meer van de omgeving te ontdekken? Goed idee. Je zult er geen spijt van krijgen en dan hebben we raften op Köprülü Canyon, een dag naar pretpark Land of the Legends of een trip naar de watervallen van Manavgat nog niets een genoemd. Prik ook eens een vorkje buiten het hotel. 7 Mehmet in Antaly is sinds 1937 de plek om kennis te maken met de authentieke Turkse keuken of kies voor een avondje fine-dining bij Alma restaurant in Side. Trek er op uit en ontdek zelf hoe veelzijdig de Turkse Riviera en haar achterland is.
➡️ Meer info over Türkiye lees je na op de website van GoTurkiye
Dit artikel schreef ik voor/verscheen eerder in TravMagazine