Huishoudbeurs, een dag lang laveren tussen de boodschappentrolleys

I ♥ Huishoudbeurs

Hou ik van de huishoudbeurs…..?

Lang, lang geleden

Ooit, jaren geleden, togen mijn moeder, mijn oma, mijn oudste nichtje en ik een keer eerder naar Amsterdam RAI, naar de welbekende Huishoudbeurs. Ik vermoed dat ik toen een jaar of 11, misschien 12 was. Het maakte een enorme indruk op me, de grootsheid van de RAI, maar ook de enorme massa publiek dat naar dit evenement kwam.

Innovatie

Van de ‘innovatieve’ dingen, waar daar draaide het toen toch nog wel enigszins om, die er toen getoond warden – en door mijn moeder, dan wel mijn oma aangeschaft werden – was (nu compleet ingeburgerd) suiker, dat helemaal geen suiker bleek te zijn. Hoe wonderlijk. Een charmante dame op leeftijd (denk Bridget Jones’ moeder) bestrooit aardbeien met iets wat toch echt op suiker lijkt. Intussen kent echt iedereen Natrena, maar toen, man, wat een uitvinding. Ik geloof dat ook niemand het pand verliet zonder minimaal een pot van deze wondersuiker.

Hebben, hebben, hebben

Verder kocht mijn oma, en gebruikt het ook nog altijd, een handige draaischijf voor in je keukenkastje. Want, wat nu als de hagelslag achterin staat en de jam voor je neus, terwijl je nu toch echt net zin hebt in hagelslag. Zonder het gehele kastje leeg te hoeven halen, draai je schijf en je gewenste product staat gewoon voor je neus. Hoe handig is dat mensen!

Op de terugweg naar huis, in de trein, nam een dame naast ons plaats in de coupé, die in onvervalst Brabants accent, tegen een ieder die met meer dan een tas de trein instapte:”Ok naar de RAI gewist….?”

Op weg naar de Huishoudbeurs

Mijn beste maatje uit de hoofdstad had via zijn werk vrijkaarten gekregen en het leek ons wel hilarisch om een dagje Huishoudbeurs te doen. Wachtend op de Intercity Direct richting Amsterdam, begon ik reeds te twijfelen of we hierin nu wel zo’n goede keuze hadden gemaakt. Al op het perron in Breda wemelde het van de trolley’s. Nadat ik twee dames uitgelegd had hoe zij het Kruitvat kaartje bij de incheckpaal diende te activeren, ontstond het volgende probleem. Ze hadden geen toeslag ticket voor deze trein gekocht. Paniek alom! Gelukkig voor hen, de conducteur was in een joviale beu en schold 90% van de vrouwelijke treinreizigers terstond de toeslag kwijt. “Maar vergeet op de terugweg geen toeslagkaartje uit de automaat te halen!” voegde hij er nog aan toe. Maar de dames waren intussen al weer druk aan het kwebbelen, in de stiltecoupé.

Volg de rest

Bij aankomst bij Amsterdam RAI keken velen schaapachtig om zich heen hardop denkend “waar is die RAI nou?”. Volg de dranghekken dames, dan komt alles goed.

Maatje staat al een kleine tien minuten op me te wachten. Aan zijn gezicht kan ik niet goed aflezen of hij nu gaat huilen of enorm hard zal gaan lachen. Ik hou het maar op het laatste. “Dit is de beschaafde ingang,” zo concludeert hij, “ik stond net op een plek, waar de touringcars aankomen, man, dat publiek was echt om te huilen….”

Hilarisch

Goed, plattegrond, bonnenboekje in de hand en gaan! En het is meteen raak. Het meest hilarische dat ik deze dag zag, een vibrerend fietszadel! Wie verzint zo iets?

Afgezien van, ja het is cliché maar zo waar, alle trolley’s, vind ik het op zich nog allemaal wel meevallen. Zelfs de Negen Maanden Beurs is prima te doen. Tot dat we hal 11 – Food & Drink – binnen komen, nu begint het irritatieniveau beduidend te stijgen. Het meenemen van een trolley blijkt een verdedigingstactiek. Zodra iemand te dichtbij de schaal met gratis hapjes komt, werp je je trolley tussen jezelf en naderende persoon en kun je niet een hapje maar twee handen vol binnen graaien. Onbeschaamd, hoe sommigen handen, zakken, tassen en mond volproppen met gratis friet, chocolade, drop of kaas.

Bye Jamai, bye RAI, Bye Huishoudbeurs

Jamai, geeft voor een weinig enthousiast publiek,een aantal nummers ten gehoren. Tijd om de beurshallen te gaan verlaten. Een knul in een sexy shirtje duwt me nog snel een exemplaar van Weekend in mijn hand.
Verschillende standhouders geven ons, gedurende de dag, te kennen dat we niet echt ‘het publiek’ zijn. Hetgeen niet weg neemt, dat we ons prima vermaakt hebben.

Bracht jij wel eens een bezoek aan de Huishoudbeurs, wat zijn jouw ervaringen?

Meer Amsterdam:

Cultuur snuiven in Moco- & Stedelijk Museum Amsterdam
Tropenmuseum Amsterdam | Avontuur binnen handbereik
Artis, meer dan aapjes kijken