Shanhaiguan, is een klein – voor Chinese begrippen dan – stadje, ongeveer 300 kilometer onder de hoofdstad. Voor het begin (of einde) van de Chinese Muur trok ik naar deze kustplaats.
Costa del China
Ooit een bescheiden visserplaatsje totdat Beidahe per spoor bereikbaar werd en notabelen uit de hoofdstad er een relaxoord van maakten. Beidahe trakteert me op een koude dag in mei op een frisse strandwandeling, een leeg hotel en een hand vol Westerlingen (7 om precies te zijn). Hotels staan zij aan zij langs de fraai aangelegde boulevard, maar wat de bedoeling is van het spuuglelijke bouwwerk dat luistert naar de naam Emerald Shell Tower, is mij een raadsel. Vanuit deze populaire badplaats onder Chinezen, trek ik naar Shanhaiguan.
Pech op weg naar Shanhaiguan
Het leven van een backpacker gaat niet altijd over rozen. Om in Shanhaiguan te geraken, pak ik de bus. Na een minuut of tien in het propvolle voertuig, luidt de mededeling dat de bus kapot is. Tussen hysterische Chinezen die van hot naar her rennen, tracht ik uit te vogelen hoe ik nu naar mijn bestemming kom. Een nieuwe bus dient zich aan. Prima. Helaas. Deze bus gaat niet verder dan Qinhuangdao. Natuurlijk een vriendelijke taxichauffeur (spoiler alert: die bestaan niet) wil tegen een schappelijke prijs wel naar het voor ogen hebbende eindpunt brengen. Een stop bij een registratiebureau. Een wat? Of ik even mijn paspoort hier af wil geven. Maar natuurlijk. NIET! “Waar ga je slapen, dan?” roept hij me na. “In ieder geval niet in een hotel waar jij me naar toe wil brengen,” denk ik geïrriteerd bij mezelf.
Renovatie gewenst
“This is a simple courtyard hotel in need for a renovation, but not without some charm” – Lonely Plantet China 8e editie
De badkuip is onbruikbaar. Bovendien waarom zou ik in bad willen gaan als er toch geen warm water is? Het ruikt een tikje muf in de kamer, het bed beslaap ik niet zonder mijn eigen lakenzak, maar ligt verder prima. Het is er ’s avonds koud, de muggen dansen er rond je hoofd en de deur kan niet op slot….. Maar de serene binnenplaats en de gastvrije dame deze vervallen tent bestierd maken alles goed. En het feit dat de kamer slechts een paar Euro kost, helpt ook mee…
Oude drakenkop van Shanhaiguan
De Old Dragon Head, zoals het stuk van de Chinese Muur genoemd wordt, ligt ongeveer vier kilometer buiten Shanhaiguan. Het magische stuk, waar het bouwwerk de zee raakt. Het stuk waar ik nu – tegen betaling – voet op zet dateert uit de jaren tachtig van de vorige eeuw. Het origineel heeft de tand des tijds en de elementen der natuur, in de loop der eeuwen, niet doorstaan.
First Pass Under Heaven
De Oost poort (Dong Men) draagt de prachtige naam First Pass Under Heaven. Het is naast het (gerenoveerde stuk Muur) een van de belangrijkste bezienswaardigheden die Shanhaiguan rijk is. Verder is het een gemoedelijke plaatsje, waar de locals op een bankje slapen, waar je de openbare toiletten al van veraf ruikt en kinderen je nog nieuwsgierig aanstaren.
Voetnoot: Een aantal jaren terug – na mijn bezoek aan Shanhaiguan – is het grootste gedeelte van stad op de schop gegaan. Intussen is het meer een ‘pretpark’ geworden. Naar het schijnt bestaat het North Street Hotel waar ik ooit sliep nog steeds en is het intussen gerenoveerd.
Zou jij Shanhaiguan wel eens willen bezoeken?
Lees ook:
China | 4 x Chinese Muur
China | De mooiste plekken in China