Al reizend ontdekt je de lekkerste lokale gerechten, maar soms krijg je iets voorgeschoteld…..Tijdens mijn vele reizen in Azië at ik de lekkerste echter een aantal keren kreeg ik echt bizar eten op mijn bord

Bizar eten in China – Tik een eitje

In Shanghai ontmoette ik in een jeugdherberg een Chinees meisje uit Shenzhen. We spendeerden een paar nachten samen in een dorm en ze nodigde me, toen het afscheid aanbrak, uit haar in haar woonplaats op te komen zoeken. Een vol gedekte tafel met haar hele familie er omheen. Het enige dat ik van alle gerechten herken is de rijst. Haar moeder schept enthousiast mijn bord vol. Wat is het? Geen idee, maar het smaakt echt vreselijk vies – en dat vind ik niet snel -.

Mijn eerste fout: ik vraag wat er op mijn bord ligt. Bij het woord varkenstepels blokkeert mijn gehoor en mis ik de rest van de uitleg. Slik. “Oke, hoe krijg ik iets binnen, dat in Nederland geen slachtafval is,” denk ik een tikje paniekerig bij mezelf. Ik speel op safe en pak een ei. Fout nummer twee. Ik tik het ei, er vloeit vocht uit, ik kan een kreet niet meer onderdrukken. “Er zit een kui-kui-kui-hui-ken in mijn ei…..,” stamel ik. Wat ik, nog trillend, in mijn hand heb, is een balut ei. Blegh!

Bizar eten in Vietnam – Vers uit de rijstvelden

Een trekking in Sapa. De hele dag wandelend door de adembenemende mooie rijstterrassen, daar krijg je stevige trek van. Gids Danny duikt bij aankomst op onze overnachtingsplaats de keuken in. “Jullie mogen niet kijken, het is een verrassing,” roept hij naar mijn wandelgroepje. “Aan tafel,” klinkt het een uurtje later. Nou dat ziet er goed uit, denk ik bij mezelf. Geroerbakte groenten, rijst, handgemaakte springrolls en meer. Precies in dat en meer, schuilt het gevaar.

“You want some meat?” glimlacht onze host. Prima. Ik kauw, ik proef, ik denk na. Dit is een smaak die ik niet eerder op mijn tong had. “Lekker?” vraagt Danny. “Niet vies, wat is het”, geef ik als reactie. “Kip,” zegt hij, maar begint direct hard te lachen. Geen kip dus. Wat het wel is? Rat, s’ochtends gevangen in de rijstvelden.

➡️ Lees ook: Sapa: Te voet door het Noorden van Vietnam

Vanmorgen vloog ze nog

Een lange dag in auto in Thailand, brengt me van de hoofdstad naar een nietszeggend plaatsje in de Isan. Een kennis van me steunt met een stichting een dorp. Middels onderwijs trachten ze meisjes uit de prostitutie te houden. Ieder kwartaal gaat hij persoonlijk het geld naar de school in deze afgelegen plek brengen. Het is laat, restaurants bestaan hier niet. Op een parkeerplaats naast een benzinestation, staat een stalletje met het een en ander op de barbecue.

“Ga zitten, neem een koel drankje, dan haal ik wat te eten voor ons,” zegt zijn Thaise partner. Niet veel later stopt Noi ons een bord vol eten toe. Het is te donker om te zien wat er op ligt. Een hap, prima, rijst, niets mis mee, nog een hap. Wat is dit? Het is taai – en ook een tikje aangebrand – en hard. Ik kauw en kauw tot mijn kaken er zeer van gaan doen. Over bizar eten gesproken, is dit, denk ik, wel het raarste dat ik ooit at. Je raad het nooit. Vleermuis – geen aanrader….

In Zuid-Korea sloeg een portie hond vriendelijk af en ook het eten van insecten laat ik graag aan iemand anders over.

At jij weleens bizar eten (op reis)? Ik ben heel benieuwd wat het was en of het wel of niet smaakte.

twitterredditpinterestlinkedinmailby feather