Roadtrip Arizona | Route 66 van Peach Springs naar Phoenix

Roadtrip Arizona: Get your kicks on route 66

Een Roadtrip Arizona is epic! Cruisen over de wereldberoemde Route 66 en natuurlijk hier en daar aanleggen op bijzondere plekken. Gordels vasst, want deze iconische autoreis in de Verenigde Staten wil zeker een keer maken.

Wekom in Grand Canyon State, welkom op onze roadtrip Arizona

“Welcome to AZ, the Grand Canyon State,” roept Marty onze chauffeur wanneer we de grens Nevada en Arizona over gaan. Vanaf deze spectaculaire overgang tussen de twee staten, de Hooverdam, rijden we via de oude route 66, het avontuur tegemoet, op weg naar Peach Springs. “Ik zou ook over de Interstate 40 kunnen rijden,” zegt onze cowboy, “maar die heeft toch echt niet de charme van deze nostalgische route.”

Hoeders van de Canyon

De Hualapai indianen zijn de ‘Hoeders van de Canyon’, het reservaat waar zij leven, werd in 1883 opgericht. Peach Springs, met de Hualapai Lodge, is de belangrijkste plaats in het domein van de Indianen en voor veel reizigers de uitvalsbasis om de omgeving met de ruwe valleien te verkennen. Hetzij te voet met een raftingtrip of per jeep.

Marty neemt ons mee naar Grand Canyon West. Hartelijk schudt hij de hand van native american Ricky. We verruilen ons busje voor een ritje met Ricky. Hij neemt ons mee naar Eagle Point. Hier tref je de beroemde Grand Canyon Skywalk, de uitstekende ‘brug’ over de kliffen. “Binnen de stam waren veel mensen tegen de komst van deze attractie,” zegt Ricky. “Echter als kleine gemeenschap moeten we geld genereren en banen creëren. Met werkeloosheid liggen armoede en alcoholisme op de loer,” verzucht de vriendelijke man.

Eagle point dankt haar naam niet aan een grote populatie adelaars in het gebied, maar aan de natuurlijke rotsformatie die je doet denken aan deze enorme vogel. Wat ongelofelijk mooi!

Wat verderop staan een aantal wickiup (wigwams). “Nee, meisje,” vervolgt onze gids zijn verhaal “tegenwoordig slaapt er vrijwel niemand meer in dit soort onderkomens, de huidige generatie heeft liever een ‘echt’ huis.”

Eindeloze gangen

“Hi, Im Candy, your tourguide, stick to the group and please follow me.” Candy doet me denken aan ‘Donna’ uit Beverly Hills 90210. Blond en flink opgemaakt een ze doet fake aardig. Met haar gaan we in de Grand Canyon Caverns afdalen. We zakken een kleine 300 meter het gangenstelsel in. “Toen de grotten ontdekt werden, was er nog geen elektriciteit,” babbelt onze all american girl er lustig op los. Pats! Ze heeft haar zin nog niet afgemaakt, of het wordt aardedonker in de grotten. “Ik hoop niet dat jullie te hard geschrokken zijn, maar zo hebben onze voorvaderen hun ontdekking gedaan.” Een eindje verderop is er tijd voor romantiek. “Een collega van me, had een oogje op de kok van het restaurant, buiten bij de ingang. Hij bleek haar ook leuk te vinden en ze besloten te trouwen.” In een nis in de grotten, ingericht als trouwkapel, gaven de geliefden elkaar het jawoord. Door de gunstige atmosfeer is het bruidsboeket nog altijd niet vergaan.

On the road again. Een lokale Soda shop, kun je niet zomaar voorbij rijden. Met een aardbeien milkshake, type Amerikaanse afmeting, in mijn hand, kijk ik mijn ogen uit in dit tentje. Het lijkt wel of ik in Arnold’s Drive-In uit Happy Days beland ben.

Zonder water

Alvorens naar Sedona te vertrekken, strekken we de benen in Walnut Canyon National Park. “Neem voldoende drinken mee, want het is hier heel heet en er is geen water voorradig.” Een advies van goede vriend Marty. Geen water, in het spaans, sinagua, de naam van een indianenstam die hier 600 jaar voor Christus reeds leefde. Ze maakte prachtige rotstekeningen.

Door de aanleg van de spoorlijn in 1880 is hier vrijwel niets van over gebleven. Toeristen, hakten de kunstwerken uit om als souvenir mee naar huis te nemen. Toen het gebied in 1915 tot Nationaal Park verklaard werd, restte er niet veel meer dan ruïnes. Het begrip ‘benen strekken’ heb ik een tikje onderschat. Deze hike is tamelijk pittig, veel trap op, trap af. Hoe zouden die Indianen dat destijds gedaan hebben? Die hadden vast een betere conditie dan ik. Even een slokje water……

Auto inruilen voor een paard op de roadtrip Arizona

In het land van de onbegrensde mogelijkheden kan alles, toch? Dan moet ik mezelf hier in Amerika ook maar eens een keer in het zadel hijsen. Twijfelde ik eerder deze reis nog of ik wel of niet aan dit paardrijavontuur deel zou moeten nemen, nu staat er een jeep op me te wachten om me van het Poco Diablo Resort naar de dichtstbijzijnde ranch te brengen. “Howdy,” Cowboy Rex, compleet met pistool – dat mag hier gewoon -, reikt me zijn hand, zodat ik in de jeep kan klauteren. Rex rijdt de jeep alsof hij een rodeostier berijdt, bij elke hobbel in de weg klinkt er een luid “Yeehaw!”.

Paardje Freckles wacht op mij. Wat onwennig manoeuvreer ik me op het beest. De eerste passen vind ik doodeng, maar na een tijdje denk ik zelfs: “He dit is eigenlijk best geinig.” Paardrijden in Red Rock Canyon, rocks!

Pink

Nauwelijks bijgekomen van mijn avontuur op de viervoeter van de vorige dag, krijg ik tijdens het ontbijt al weer een nieuwe sensatie op mijn bordje. “The most incredible off-road excursion of the Southwest,” zo beschrijft Marty de tour die hij vandaag voor ons geregeld heeft. “Tijdens deze trip met Pink Jeep tours, zie je Coconino National Park, zoals je nog nooit een Nationaal Park gezien hebt,” verzekert hij ons.

Nu heb ik nog niet zo veel nationale parken gezien, dus elk park maakt indruk op me. Hij heeft gelijk, onze trouwe chauffeur. Met een knalroze jeep, trotseren we de canyon en rijden over rotspartijen waarvan je niet voor mogelijk hield dat je er met een auto kon komen. Uitkijkend op formaties met indrukwekkende namen als Submarine Rock en Chicken Point, voel ik me heel klein in dit prachtige landschap. Wat ontzettend gaaf om op deze manier de omgeving te verkennen.

‘Here comes the sun….’

De zonnestralen kriebelen zachtjes aan mijn gezicht. Het is vijf uur in de ochtend, het begint al licht te worden. Een hagedisje schiet langs me heen, een troep vleermuizen keert terug naar hun hol. De rotspartijen veranderen van donkere gevaarten weer in de prachtige roodbruine reuzen. Afgelopen nacht, geen hotelbed slechts een slaapzak. De oever van de Colorado rivier was onze overnachtingsplaats. Nooit zag ik zo’n mooie zonsopgang, geen enkel ander ochtendgloren kan dit moment evenaren, laat staan overtreffen. Bij wijze van douche stappen we in een raft en denderen over het kolkende water. Het echte werk moet nog beginnen, maar ik ben al drijfnat van het opspattende water. Middels touwen, beklimmen we een waterval. Een betere ochtend work-out bestaat er niet.

Roadtrip Arizona: van Peach Springs tot Phoenix

Onder het genot van een verkoelend drankje in het luxe Scottsdale Princess hotel is het tijd om afscheid te nemen van Marty. Van Peach Springs tot Phoenix liet hij ons de mooiste plekjes in Arizona beleven. Een week lang reed hij ons rond over de legendarische route 66. Ik beleefde zeker te weten, mijn kicks, op deze beroemde autoweg. Marty; “Thanks!”