Dikwijls ben ik in Amsterdam. Voor werk of om er vrienden te bezoeken. Hoewel Amsterdam een fantastisch stad is, breng ik er als bezoeker (te) weinig tijd door. Tijd om daar verandering in te brengen en te voet (met moeders aan mijn zijde) vanuit het Centraal Station een stukje van onze hoofdstad te ontdekken.
Amsterdam anders
De trein zet mijn mams en mij af in Amsterdam. Het Centraal Station, ontworpen door Pierre Cuypers (die eveneens tekende voor het Rijksmuseum) mag met recht een bezienswaardigheid genoemd worden. In plaats van rechtdoor te gaan bij het verlaten van het station en het winkelhart van Amsterdam in het te duiken, buigen we naar links af. Op zoek naar Amsterdam Anders, beginnen we aan onze ontdekkingstocht.
Scheepvaart & Science
Vanzelfsprekend houden we even stil op de stalen brug om blikvanger Nemo te aanschouwen.
Het, op een scheepsboeg lijkende, museum is gemaakt van gepatineerd koper. Onder de invloed van water en zuurstof kreeg het haar groene kleur. Het is met recht een blikvanger in Amsterdam.
Een bui brengt ons naar het BIMhuis
We gaan het spoor onderdoor, boven Amsterdam pakken donkere wolken samen. Net op tijd hebben we het BIMhuis weten te bereiken. Een enorme bui breekt los. Eigenlijk is het best een mooi gezicht, te zien hoe de zon haar plek boven het IJ probeert terug te krijgen.
Over de brug naar Oostelijk Havengebied
Het pakhuis Willem de Zwijger uit 1953 staat in schril contrast met de wijk aan de andere zijde van de Jan Schaefferbrug. Deze brug – die ook bekend staat onder de naam Javabrug – verbindt de Piet Heinkade met het Java-eiland in het Oostelijk Havengebied. Voor de aanleg van de overspanning maakte men een gat in het monumentale pand. Apart.
Amsterdam anders: Java-eiland
Het Java-eiland doet je totaal niet vermoeden dat je in Amsterdam bent. Alhoewel, ook hier vind je grachtjes terug. Ook al zijn de verschillende typen woonblokken moderner dan aan de andere kant van het Ij, stiekem heeft het eigenlijk toch ook wel wat weg van een grachtengordel.
Meer eilanden
Op het KNSM-eiland staan aan centrale lanen enorme betonnen kolossen. Mij kan het niet direct bekoren, mijn moeder evenmin.
Over het zogeheten Spoorwegbassin liggen twee knalrode bruggen. “Wat zit daar nou op?’ vraag ik mezelf hardop af. Op aluminiummasten steken zilvergrijze vormen fier de lucht in. “Vogels…,” zegt mijn moeder aarzelend. Nazoek werk leert dat de vormen, meeuwenkoppen voor moeten stellen. Juist.
Voordat ik het Borneo-eiland betreed, geniet ik op het midden van de brug van het panoramische uitzicht over het havengebied. Al slingerend over het eiland trekken diverse typen woningen en kantoren aan ons voorbij. Een bouwwerk doet me denken aan Italië. Het enorme woonblok herinnert me aan een bezoek aan Toscane, waar ik een bezoek bracht aan de Ponte Vecchio in Florence.
Hoop, liefde & Fortuin
Het pand Hoop, Liefde en Fortuin valt moeilijk over het hoofd te zien. Een kolos dat woningen en kantoren met elkaar combineert. Onze routebeschrijving leert ons dat de naam refereert aan drie windmolens die hier vroeger stonden. Ze droegen dezelfde naam.
Via de Kattenburgerstraat bereiken we zoetjes aan de Prins Hendrikkade en zien we NEMO opnieuw liggen. “Nooit geweten dat Amsterdam aan de andere zijde van het Ij, zo anders is,” zegt mijn moeder wanneer we tevreden op een terrasje neerstrijken. “Op Amsterdam!”
Meer Amsterdam:
– De toerist uithangen op een MacBike
– Avontuur binnen handbereik, een dagje Tropenmuseum
– Amsterdam-Oost, groene parken, hippe hotspots en gezelligheid