Reizen door de eindeloze Gobiwoestijn in Mongolië is fantastisch. Ook al kruipt het woestijnzand in al je poriën, een 8-daagse expeditie door dit immense niemandsland is een absolute aanrader. En ja, daar horen af en toe ook wat verrassingen bij….
Oh nee!
“Oh nee“, zegt Ulzii, onze gids “de familie waar we vannacht in de Gobiwoestijn slapen is kennelijk verder getrokken. Op zoek naar vers grasland voor het vee….“ Inderdaad, daar waar de Mongoolse nomadententen, de gers, hadden moeten staan, rest nu slechts een paar betonnen vlonders, die dienen als de vloer van de ger. Na een volle week onderweg te zijn geweest in de Gobiwoestijn in Mongolië, lijkt het er op dat we de laatste nacht in de jeep of openlucht door moeten brengen. Ulzii, zegt niet te wanhopen. De lokale bevolking staat immers bekend zeer gastvrij te zijn. We rijden langs diverse plekken waar normaliter nomaden verblijven. Deze nacht is het volle maan, dé gelegenheid bij uitstek voor nomaden om verder te trekken.
Held van de Gobiwoestijn
Na een paar tevergeefse pogingen, kloppen we aan bij een guanz, een kleine eetgelegenheid langs de kant van de weg. Natuurlijk mogen we hier blijven slapen! De vrouw des huizes maakt de ger aan kant en verwelkomt ons reisgezelschap met Mongoolse lekkernijen. De kleine televisie heeft een aantrekkingskracht op de omwonenenden, ademloos kijken ze in de knusse ger naar de Olympische Spelen. De krakkemikkige kijkbuis, compleet met ijzeren kleerhangers als antenne, geeft vol strepen en wazige kleuren de wedstrijd Judo voor mannen weer. Even ben ik de held van de gertent, wanneer Nederland de bronzen plak weet binnen te halen. Daar moet op gedronken worden, de wodka gaat van hand tot hand.
Welterusten
Tegen de tijd dat iedereen, een tikje aangeschoten, huiswaarts keert, rollen we onze slaapzakken uit en prober ik op de harde grond de koude nacht door te komen. Mijn voeten voelen aan als ijsklompjes, mijn ogen moeten wennen aan het donker, mijn oren nemen een snurkende gastheer en een blaffende hond buiten de ger waar. Naast me liggen zeven andere gestrande reizigers op de grond. Welterusten!
Meer Mongolië:
Mongolië, land waar superlatieven koning zijn
Trans Mongolië Express Moskou Beijing – deel 2 Mongolië
4 reacties
De foto’s geven een mooie indruk van fascinerend Mongolië. Zo authentiek en puur. Ik hoop dit land wellicht te combineren met mijn reis door China dit najaar.
Hi Esther, hou er rekening mee dat na September het al ijzig koud kan zijn in Mongolië. Ik vind het een fantastisch land, waar ik inmiddels reeds vijf keer ben geweest. Het meest recente bezoek was in 2012, ik ontving een uitnodiging van een Mongools kennisje of bij haar bruiloft in Ulan Bator aanwezig wilde zijn. Nou, daar zei ik uiteraard geen nee tegen, dat begrijp je waarschijnlijk wel. Als je dit land gaat combineren met je reis naar China – wat ook een ge-wel-dige reisbestemming is, maar dat ter zijde – wens ik je heel veel plezier. Zelf zou ik graag het Amarbayasgalant klooster in het Noorden van het land eens bezoeken. Wat zijn jouw plannen?
Hahaha geweldig!! Dit zou zo een van de mooiste herinneringen dan kunnen zijn… Zo van…weet je nog die keer dat we in de plaatselijke bar..een ger… geslapen hebben?
Precies dat ja