Het reisleed dat een groepsreis heet, daar gaat het dit keer over in de terugkerende rubriek over troubles on your trip. Want. man, wat kun je het soms slecht treffen.
Reünie
“Nee,” klinkt het kortaf.
De bagage is nog maar koud van de band gehaald, de trein staat, als een wonder, gereed op het perron. Een klein groepje reizigers gaat me voor en neemt bij elkaar plaats. De dames bespreken enthousiast de zojuist gemaakte rondreis na. De heren scrollen doelloos op hun telefoons. Opgewekt zegt een van de passagiers; ”Wat denken jullie, zou er een reünie van deze reis komen?” Paniek is in de ogen van de norse man af te lezen. Zijn antwoord is dan ook niets verhullend.
➡️ Lees ook: Het reisleed dat reisgenoot heet
Groepsreis
Groepsreizen zijn populair onder de Nederlandse vakantieganger, maar in praktijk blijken ze toch niet voor iedereen geschikt.
Verschillende keren reisde ik op deze manier door Europa. Dat sommigen blij zijn dat de reis er op zit, kan ik soms wel inkomen. Zoals die keer dat de chauffeur de touringcar in de vluchtstrook van de Italiaanse autostrada moest parkeren. Twee passagiers gaan met elkaar op de vuist. De reden? Tumult over het zogeheten rouleersysteem. Tijdens een stedentrip naar Londen komt een moeder met twee kinderen, steevast een kwartier te laat terug bij de bus was. Of de vrouw die zich keer op keer bedenkt dat ze nog iets in de bus heeft laten liggen. Of de groep ‘even’ op haar wil wachten, terwijl ze op het gemak in haar tas duikt om er iets onzinnigs uit te vissen.
p.s. Vanzelfsprekend is het woord groepsreis ook te vervangen door persreis/bedrijfsuitje/studiereis/schoolreis. Maar dat mag duidelijk zijn, lijkt me zo. Want wat voor tripje je ook maakt er zit altijd wel een persoon bij die…..
Deze column schreef ik voor/verscheen eerder Reisbizz magazine