Newcastle, het is niet het eerste dat in me opkomt als ik aan een citytrip denk. Bij jou? Nu ik eenmaal kennis heb gemaakt met de stad, heb ik best een beetje spijt dat ik niet eerder de oversteek naar Engeland heb gemaakt. Zorg dat je geen spijt krijgt en neem alle tips ter harte en ga zelf op ontdekking op deze veelzijdige bestemming.
Hiya! Bonny lads & lasses. Welkom in Newcastle
Het is de tweede helft van september. Nederland geniet van Indian Summer, maar ik verruil ons kikkerland voor een bestemming aan de andere kant van de Noordzee. Ik ga in 10 dagen tijd op ontdekking in de voormalige industriesteden van Noord-Engeland en ik begin in Newcastle. Laat het avontuur beginnen.
08.35 uur: Vertrek KL 0953
Ai, dat is vroeg, maar the early bird gets the worm zullen we maar denken. Het toestel van KLM vertrek om 08.35 in de ochtend vanuit Amsterdam naar NewCastle. Amper heb ik mijn veiligheidsriem aangesnoerd en de veiligheidsinstructies bekeken of de piloot zet reeds de daling al weer in. Door het tijdsverschil (1 uur) arriveer ik slechts 10 minuten later dan ik vertrokken ben. Voor mijn gevoel althans, het duurde in werkelijkheid toch echt een uur om van A naar B te vliegen.
Met een slaperig hoofd, trek ik mijn bagage van de band en ga op zoek naar de metro. Die is een stukje lopen, maar de borden geven precies aan waar ik en mijn slaaphoofd heen dienen te gaan. Ik gooi £ 5.20 in de machine en deze spuugt direct een zogeheten Adult Day Saver pas uit. Hiermee reis ik zonder overstappen direct naar het hart van de stad. Bovendien kan ik het kaartje de rest van de dag gebruiken op alle lijnen, zo vaak als ik wil.
10.00 uur: Inchecken bij Vermont Hotel
Pal naast Newcastle Castle ligt het statige Vermont Hotel. Een vier sterren hotel, voorzien van alle gemakken. Een beetje stijfje, typisch Engels. De dames achter de receptie hebben er waarschijnlijk al een zware shift opzitten, want een lachje kan er echt niet vanaf. Jammer. Mijn kamer is nog niet gereed. Dat had ik ook niet verwacht, maar ik wil graag mijn bagage in het hotel achterlaten. Dat is geen probleem. De conciërge blijkt beter geluimd dan de receptionistes. Sterker nog hij is direct mijn vraagbaak en klankbord inzake wat te doen in Newcastle.
De goedlachse lobbes tovert een plattegrond uit zijn binnenzak en begint enthousiast zaken te omcirkelen een aan te kruisen. ‘Hoe lang blijf je,’ vraagt bij me nieuwsgierig. ‘Twee nachten,’ antwoord ik met een beteuterd gezicht. Hij lacht om mijn theatrale gezichtsexpressie en zegt dan; ‘Weet je wat je moet doen? Voor vandaag houden ze goed weer, ga naar het strand en bewaar de stad voor morgen.’ Een goed idee, dan dwaal ik gedurende de ochtend al wat door de stad en zoek na de lunch de zonnestralen op het strand op. Terwijl ik mijn kaart opvouw, verdwijnt mijn nieuw verworven vriend met mijn bagage richting de bagageruimte. ‘Enjoy my love!’ roept hij me na, wanneer ik via de zware houten deuren het hotel weer verlaat.
11.00 uur: Blackfriars van Newcastle
Vandaag is het Open Heritage Day in de stad. Op reguliere basis wordt een dergelijke dag georganiseerd. Het publiek heeft dan de gelegenheid gebouwen te bezoeken die anders gesloten blijven of deel te nemen aan een rondleiding door panden met een bijzondere geschiedenis. Op deze vrijdagochtend vieren grijze koppies hoogtij. Terwijl de gemiddelde Brit rond dit uur van de dag zich afvraagt of het nog lang duurt voordat het weekend begint, haal ik met mijn leeftijd het gemiddelde flink omlaag. ‘Are you here for the tour, dear?’ vraagt een dame die me doet denken aan Rose van de Golden Girls. Ik knik en nog voor ik iets kan zeggen, biedt ze me een kop koffie aan. Die sla ik af, maar niet veel later, sta ik – in plaats van koffie – met een hele sterke bak thee in hand.
Een kleine stevige man met een ouderwetse comb over trekt de rand van zijn grijze pantalon omhoog en vervolgens zijn vest naar beneden. Hij kucht. De oude lui zijn direct stil. De rondleiding gaat beginnen.
Weg met de kloosters
‘In 1539 ontbond Henry VIII alle kloosters in Engeland. De kerk van dit broedergenootschap werd vernietigd en de het klooster sloot zijn deuren. De overgebleven gebouwen werden verdeeld onder verschillende gildes, die de panden gebruikten als ontmoetings- en vergaderruimtes. Naarmate de tijd verstreek pasten de gilden de ruimten aan naar hun eigen wensen en behoeften. Het meeste dat u vandaag zal zien tijdens de rondleiding stamt uit de tijd van de gilden, helaas niet uit de tijd van de broeders.’
Met zo’n vijfenzestig 65+-ers schuifel ik meer dan een uur lang, voetje voor voetje, door de vele vertrekken van het voormalige klooster. Blackfriars is vandaag de dag de plek om uitbundig te eten, op de manier zoals men dat in de middeleeuwen deed. Daarnaast worden er ook kookworkshops gehouden en zijn de verschillende gilden zalen te huur voor gin tastings of bruiloften en partijen. Er is zelfs een heus Harry Potter dinner gehouden. De fans wachten op een tweede zitting in de (nabije) toekomst.
Verkeerde kant van de rivier
Tijdens de rondleiding babbelen de twee er lustig op los en willen alles van me weten en over zichzelf vertellen. ‘Eigenlijk kunnen we geen vriendinnen zijn’, zegt de ene met een knipoog. ‘Ze woont namelijk aan de andere kant van de Tyne, ze komt uit Gateshead.’ Licht gepikeerd geeft ‘Rose’ haar longtime BFF een por in haar zij, haar vriendin geeft me een knipoog en lacht. ‘Will you join us for lunch?’ vraag de vrouw die op Rose lijkt? Ik moet de dames teleurstellen. Hoe leuk het me ook lijkt wat meer tijd met hen door te brengen, ik heb een reservering gemaakt bij The Botanist. Ik wens hen een smakelijk voortzetting en sprint zelf naar het restaurant.
13.00 uur: Lunch time
Hoewel ik tijdens de vlucht van onze Koninklijke LuchtvaartMaatschappij een boterham en een punselie stroopkoekje kreeg, knort mijn maag alsof ik al dagen niet gegeten heb. Helaas, kan Google Maps niet meteen The Botanist vinden, de plek waar ik ga lunchen.
Wanneer ik al drie maal dezelfde agent ben gepasseerd, houdt deze me bij de vierde maal staande. ‘Lost?’ klinkt het kort maar vriendelijk van onder de Bobby helm. Wanneer ik hem uitleg dat mijn routeplanner een tikje op hol geslagen is, lacht hij. Ik hou het er maar op dat hij me toelacht, Engelsen zijn toch immers te beleefd om je uit te lachen, toch? ‘The Botanist,’ herhaalt hij nog eens. Dat is inderdaad een lastige als je het niet weet. Je bent vlakbij. Al die tijd al,’ verklaart hij met een knipoog. ‘Zie je die blauwe luifel daar? Daar is het niet. Net die deur ervoor moet je hebben. Het kan echt niet missen. Als je het weet.’
Humus en kip kebab
Voor £ 12,95 kies ik het twee gangen lunch menu. Als voorafje valt mijn keuze op brood met humus. Dat gaat er – niet als het hoofdgerecht, kip kebab – goed in. Niet enkel het eten en de prijs zijn goed, ook met de het restaurant zelf is niets mis. Wat een tof pand! Het glazen dak is het absolute hoogtepunt, maar het feit dat je van bovenaf ongegeneerd op het winkelend publiek neerkijkt tijdens het eten, heeft ook wel wat.
14.30 uur: Life is better at the beach
Met een gevulde maag stap ik voor de tweede keer vandaag in de metro. Ondanks het feit dat ik hier pas een halve dag ben, voelt Newcastle vertrouwd aan. Grey’s Monument is, met 40 meter hoogte, een handige eye catcher. Grey Street (autovrij) en Grainger Street zijn fijne brede winkelboulevards om de oude binnenstad te doorkruisen. De metro is schoon en gemakkelijk. Ik vis het kaartje dat ik eerder deze dag op de luchthaven kocht uit mijn portemonnee en reis richting Tynemouth.
14.52 uur: Halte Tynemouth
Vanaf halte Monument in het centrum van Newcastle is het op de kop af 22 minuten met de metro naar Tynemouth. Ik zit met mijn neus tegen het raam geplakt. Deze metro rijdt bijna het gehele traject bovengronds. Voordat ik er erg in heb, maken kantoorgebouwen en statige panden plaats voor groene zones. Ik passeer halte Jesmond, volgens insiders the place to be als het gaat om lekker eten en tot de late uurtjes uitgaan. Hier en daar spot ik een weitje met houten travellers woonwagens en kleine koetsjes. De bijbehorende paarden trekken zich niets aan van de langsrazende metro, ze grazen op het gemakje een paar paardebloemen naar binnen. Aan het einde van de lijn bereik ik mijn bestemming voor deze middag Tynemouth.
➡️ Het metrostation van Tynemouth is recentelijk geheel gerenoveerd en ademt as nimmer te voren Victoriaanse grandeur uit. Ben je er in het weekend, dan heb je extra geluk, dan wordt er een grote markt georganiseerd in en rond het gebouw.
Uitwaaien
King Edward’s Bay ligt op zo’n tien minuten van de metrohalte vandaan. De najaarszon streelt mijn wangen. De zilte wind speelt met een pluk van mijn haar. Jonge moeders lopen met gepaste trots met hun kleine kroost in de wandelwagen richting het strand. Een ouder echtpaar zit – gearmd – op een bankje van het uitzicht te genieten. Een brutale meeuw probeert bij een passant de fish uit de chips te stelen. Mijn sneakers zakken in het drassige zand weg. Het is nu eb, maar het strand staat vol grote plassen water en de grond zuigt aan mijn schoenen.
Ondanks het feit dat het een heerlijke dag is, rits ik mijn vest toch tot bovenaan toe dicht. Door deze aangename, maar toch lage herfsttemperatuur laat een aantal sportievelingen zich echter niet tegenhouden. Een paar stoere gasten speelt met een ontbloot bovenlijf een potje beachvolley. Giegelende meiden, gehuld in bikini top, slaan de jongens gade. Een enkele dapperling waagt zich zelf in het water.
Fish & Chips
Na een middag op en top genieten van het lekkere weer, de zon op mijn bok en het brede strand begint de zon in de zee te zakken. Zodra de zonnestralen verdwijnen merk je dat het toch echt geen zomer meer is. Tijd om mezelf op iets warms te trakteren. En wat doe je als je aan de Engelse kust bent? Precies, dan bestel je Fish & Chips. De serveerster van afgelopen middag tipte me Riley’s Fish Shack. ‘De lekkerste van heel Noord-Engeland!’ Ze heeft geen woord teveel gezegd. Hoe smakelijk kan een eenvoudige maaltijd zijn? Heerlijk!
➡️ Tip: Op de dag van mijn bezoek was de Tynemouth Priory and Castle gesloten, maar van locals hoorde ik dat deze ruïnes van een voormalige burcht en priorij van de vroege koningen van Northumbria absoluut een bezoek waard is.
18.30 uur: Hallo bed
De schemering zet in als ik terugloop naar de metro. Tegen de tijd dat ik weer in de stad ben, is het donker. Bij de buurtsuper haal ik een snack en wat te drinken voor op mijn kamer en loop naar het hotel.
Ik check in – eindelijk – en laat me bij binnenkomst direct op het bed ploffen. Het was een lange – maar zalige – eerste dag. Even douchen en nog wat televisie kijken, morgen weer een dag.
06.00 uur: Goedemorgen Newcastle
06.00 uur gaat mijn wekker. Nou ja, eigenlijk om 07.00 Nederlandse tijd, maar ik ben vergeten mijn telefoon aan te passen aan mijn huidige tijdzone. Niet zo erg, op deze manier kan ik op het gemakje wakker worden. Ik schuif de gordijnen open en zie tot mijn verbazing tot ik uitzicht heb op Newcastle Castle. Gisterenavond was ik zo moe – en was het zoals gezegd al donker – dat het me niet eens opgevallen is dat ik naast het Middeleeuwse fort slaap.
In de ontbijtzaal wacht me ook een verrassing. Vanuit dit vertrek heb ik verbluffend uitzicht op de Tyne Bridge, een stalen kolos, in 1928 officieel geopend door koning George V. Ontbijten doe je trouwens ook als een vorst. Toast, gebakken eieren, zalm, cerals, vers fruit, noem het en het is er. Dat noem ik nou nog eens een goed begin van de dag.
09.00: Date met Alex
Amper sta ik aan de voet van Grey’s Monument of ik word aangesproken; ‘Jij moet Eva zijn,’ klinkt het uit een manspersoon met uitgestoken hand. ‘Je lijkt precies op je profiel foto op LinkedIn,’ zegt Alex, type brede lach en gehuld in korte broek. ‘Ik ben Alex, je gids voor deze ochtend.’
Alex runt met heel veel liefde voor – en misschien nog wel meer kennis over – Newcastle en omgeving zijn eigen organisatie genaamd Iles Tours. Wanneer de grote Winkler Prins encyclopedie en Wikipedia een baby zouden krijgen, dan was dat vast en zeker Alex. Ongelofelijk hoeveel kennis hij paraat heeft over de stad, de geschiedenis en de omgeving.
Het is simpelweg ondoenlijk om alle informatie die ik in drie uur te horen kreeg hier met jullie te delen. Dat zou bovendien ook niet leuk zijn, want dan gaan jullie zelf niet meer met Alex op pad en dat is nu juist zo’n toegevoegde waarde tijdens je citytrip Newcastle. Van Chinatown naar Newcastle United Football Club van Newcastle Cathedral tot oude spoorbruggen en ziekenhuizen. Dwars door passages en over markten, trapje op, heuveltje af, kris kras door de oude stad. Op iedere hoek een verhaal, achter elk pand schuilt een anekdote. Ik hang aan zijn lippen. Wat een genot om zijn verhalen aan te horen. Het enthousiasme spat er simpelweg van af.
12.15 uur: Een half uur in een museum
De drie uur met Alex vliegen voorbij. De klok van Newcastle cathedral slaat twaalf keer. Mijn toer zit er op. Jammer, ik had best nog drie uur met hem door de straten van Newcastle willen dwalen. Hij tipt me te lunchen bij Greggs. Onder het mom van do as the locals do bestel ik bij deze populaire bakkersketen twee pasteitjes en een blikje drinken. In Grey street staan – net als elders in de stad – strandstoelen op straat. Deze zijn er voor iedereen. Om even in te relaxen of, net als ik, je lunch in te verorberen.
Omdat ik – helaas – niet alles kan zien, moet ik keuzes maken. Ik hou van musea en vraag Alex om raad. ‘Als ik enkel tijd heb voor een museumbezoek, welk museum, moet dat volgens jou dan zijn?’ vraag ik hem. Op zijn antwoord hoef ik niet lang te wachten. ‘Het Great North Museum: Hancock.’
Zoals zoveel musea in Engeland is ook dit museum gratis toegankelijk. De collectie is een combinatie van een natuurhistorisch museum en oude beschavingen. Het is niet heel erg groot, perfect om even de sfeer te proeven en de diverse museumstukken te bekijken. Dino’s, dodo’s, mummies en meer.
➡️ Reis je met kinderen? Check dan het – eveneens gratis – Discovery museum.
13.45 uur Langs de Tyne
Gedurende de ochtend heeft onze wandeling zich voornamelijk geconcentreerd op Old Newcastle, deze middag ga ik te voet verder langs de Quayside en steek via de Gateshead Millenium Bridge de Tyne rivier over naar Gateshead.
De temperatuur is aangenaam, de sfeer relext. Het is zaterdagmiddag en Newcastle geniet met volle teugen van het weekend. Terrasjes zijn gevuld, stelletjes lopen verliefd te slenteren langs de oever. Ouders trekken er met hun kroost op uit om een van de speeltuintjes langs de waterkant te bezoeken. Een groepje skateboarders probeert wat nieuwe trucs en een wat Aziatische toeristen zet elkaar om de beurt op de foto met de vele bruggen.
Eenmaal aan ‘de andere kant’ besluit ik een bezoek te brengen aan het Baltic Centre for Contemporary Art. Ooit een molen waar bloem gemaakt werd, nu een centrum voor hedendaagse kunst. Wat een tof gebouw! Mocht je geen interesse hebben in moderne kunst, ga dan toch naar binnen. Op verschillende verdiepingen heb je prachtig uitzicht over de Tyne rivier en de verschillende bruggen. Neem de lift naar boven en zak zeker af met de trap. Kijk eens in het trappenhuis. Dat is ook kunst.
Hip(ster) Newcastle: The Ouseburn
Elke stad heeft z’n hipster hangout, in Newcastle is dat The Ouseburn (valley). Krant The Guardian kopte niet voor niets ‘If Newcastle upon Tyne had a Shoreditch, this would be it‘. En of het hier gezellig is!
Vanuit het centrum volg ik de Tyne tot ik eigenlijk niet meer verder kan. Aan het einde van de wandelboulevard beland ik in een stuk Newcastle dat zo anders is dan wat ik tot nu zag. De oude industriële sfeer is nog heel goed merkbaar in deze wijk. De grote bruggen boven deze valley zijn met recht indrukwekkend te noemen. Oude pakhuizen doen nu dienst als atelier, pub of restaurant. Verroeste kranen laten hun kop hangen op een terrein bezaaid met glas en afgedankte containers. Street art viert hoogtij en microbrouwerijen eveneens. En toch is het er – ik ben er op zaterdag tegen het einde van de middag – redelijk rustig. Is deze plek nog niet massaal omarmt of ben ik simpelweg op het verkeerde tijdstip hier?
Desalniettemin, is het heerlijk slenteren langs het kleine kanaal, de steil oplopende straten en hier een daar neer te strijken voor een drankje op de vele terrassen. The Ouseburn, onthoud die naam.
➡️ Voor meer tips, check het artikel Your definitive guide to Ouseburn, Newcastle’s hidden gem
19.15 uur: HWKR Food Market
Met zoveel te zien en te doen in Newcastle zou ik bijna de inwendige mens vergeten. Bijna. Ik kies niet voor een restaurant maar voor het concept HWKR Food Market. Met een hand vol munten stort ik me in het food truck walhalla. Oh mensen, hier kiezen is ondoenlijk. Alles geurt voortreffelijk. Na een keer of wat alle stalletjes voorbij te zijn gelopen en het eten zowat bij de mensen van het bord te hebben gekeken, besluit ik te starten met een een bao bun. Jammie, dat smaakt naar meer. Opnieuw keuzestress. Het hoofdgerecht wordt een overvloedig gevulde pita gyros. Zo goed gevuld dat ik het rijk belegde broodje met de beste wil van de wereld niet op krijg. Hebben de meeuwen even geluk, pikken die ook nog mooi een graantje mee.
Met een drankje in mijn hand geniet ik langs de waterkant van het uitzicht op de verlichte stad. Wanneer mijn pita gezakt is, trakteer ik mezelf nog op een toetje. Een niet te versmaden Nutella cupcake. Ik twijfel of ik nog een afzakkertje zal nemen bij By The River Brew Co, maar mijn voeten en mijn verstand besluiten dat het tijd is om weer eens het hotel op te zoeken.
08.00 uur: All aboard the Transpennine Express
Mijn wekker gaat vroeger dan ik hebben kan. Een snel ontbijt, uitchecken en te voet naar het station. De tijd is aangebroken om afscheid te nemen van Newcastle. Ik stap stipt 08.00 uur aan boord van de Transpennine Express die mij in drie uur naar Liverpool zal brengen. De tweede stad van mijn North England City Experience.
Hoe ontdek je Newcastle het best?
- Als je het OmniTraveler vraagt te voet. Te voet met een gids. Wij gingen een ochtend met Alex van Iles Tours op pad en leerden alle ins- & outs van de stad kennen. Een dikke aanrader. Check de mogelijkheden en tarieven op de website van Iles Tours.
- Vind je het niet erg om met een grote(re) groep mee te wandelen, check dan eens de mogelijkheden van Heritage Walks. Je betaalt (2019) £ 5,- per persoon (kinderen onder 16 jaar gratis)
- Geen zin om te lopen? Koop dan een ticket voor de NewcastleGateshead Toon Tour. De knalgele (open) dubbeldekbussen zijn moeilijk te missen. In 18 stops zie je het beste van de stad en – zoals gebruikelijk bij een dergelijk concept – stap je op of uit waar je wenst.
- Vanaf het water. Vaar over de rivier Tyne van kade naar kade en van brug naar brug (7 in totaal) op een van de schepen van Newcastle River Escapes. Wil je meer van de omgeving zien, kies dan voor de afvaart die richting zee gaat of voor het schip dat het binnenland invaart.
- Voor een uitstap naar de kust – wij reden naar Tynemouth – pak je gemakkelijk de metro. Vanuit de halte is het ongeveer 10 minuten lopen naar het strand
- Vanzelfsprekend rijden er ook (stads)bussen en taxi’s rond in de stad. Echter, zoals gezegd, Newcastle is compact genoeg om het meeste te voet te ontdekken
Eten in NewCastle
Vanzelfsprekend zijn er tal van plekken in Newcastle waar je je buikje prima rond kunt eten, toch wil ik er een paar uitlichten voor je.
- Greggs: Greggs lijkt op een soort Starbucks, maar dan anders. Volgens gids Alexander van Iles Tours mag je de stad niet verlaten zonder pasty van deze bakkerij. Ten eerste omdat vrijwel elke Engelsman dat een paar keer per week doet, ten tweede omdat Greggs nabij Newcastle het eerste filiaal startte. Ten derde het is er niet duur en ten slotte, het is simpelweg erg lekker. OmniTraveler zette de tanden in een spicy chicken pasty, en dat smaakte zeker niet verkeerd.
- Blackfriars Restaurant: Voor alle Harry Potter fans – of eenieder die een restaurant met geschiedenis wel kan waarderen – kom naar Blackfriars Restaurant. Massieve houten stoelen, kroonluchters met spinnenraggen, druipende kaarsen en goed eten. Wat wil je nog meer?
- The Botanist Newcastle: Voor de lunch schoof OmniTraveler aan bij The Botanist Newcastle. Het restaurant opende in 2014 haar deuren en werd daarmee direct een hit. In een voormalig warenhuis huist nu een een toffe plek waar je terecht kan voor een cocktail aan de bar – onder het indrukwekkende glazen koepeldak – een snelle lunch of een uitgebreid diner.
- HWKR Food Market: Hou je van food truck festivals? Kom dan naar HWKR Food Market, daar is elk weekend feest. Van bunsbao tot kebab, van cupcakes tot Indiase curry, you name it. Je betaalt je versnaperingen met munten. Teveel munten gekocht? Geen probleem, deze zijn bij de kassa terug in te wisselen voor contant geld.
- Grainger Market: Niet zo hip als de HWKR Food Market, maar wel overdekt en dat is met het Engelse weer soms ook wel prettig. Ambachtslui brengen in de eeuwenoude markthal hun koopwaar aan de man. Een heerlijke plek in de stad.
- Dabbawal: Dabbawal heeft twee vestigingen in Newcastle. Deze winnaar van Best Curry Awards serveert Indiaas street food om je vingers bij af te likken.
- Fenwick Food Hall: Genieten met de hoofdletter G en voor wie het belangrijk vindt, er Insta-worthy.
Hoe kom ik naar/van Newcastle?
Er zijn verschillende manieren om in de stad te geraken. OmniTraveler stapte op een vroege KLM vlucht vanuit Amsterdam om op dezelfde (lokale) tijd van vertrek ter plaatse te arriveren. Een metro brengt je eenvoudig en snel tot in het hart van de stad. Prima geregeld.
Maak van je vervoer een reis op zich. Stap in Ijmuiden aan boord van de DFDS ferry en vaar eenvoudig Engeland binnen.
Na het bezoek aan de stad, stapten we op de TransPennine Express (trein) naar Liverpool. Check ook eens de website van House of Britian, daar tref je verschillende mogelijkheden om toffe steden in Noord Engeland met elkaar te combineren.
Ontdek het Noordoosten vanuit Newcastle
Combineer je citytrip aan Newcastle eens met een van de volgende uitstapjes in het noordoosten van Engeland (of andersom).
- Hadrian’s Wall & Housesteads Fort: wandel in de voetsporen van de Romeinen langs Hadrian’s Wall. Ooit een machtig grens bolwerk gedurende het Romeinse Rijk, nu een indrukwekkend stuk UNESCO Werelderfgoed. In het nabijgelegen kasteel krijg je een goed idee hoe de Romeinse soldaten destijds leefden.
- Farne Islands: Hou je van puffins (papegaaiduikers)? Ga naar de Farne Islands. Niet alleen zie je er deze eigenwijze vogels rondstappen, maar met wat geluk sta je ook zo maar oog in oog met zeehonden (beste reistijd mei – juli).
- Durhum Coast: Rotsen, beschutte baaitjes en kalkstenen formaties gecombineerd met struiken vol dieren. Dat is Durham Coast. Vroeger – in verband met de kolenmijnen – waren de stranden hier zwart. Die tijd ligt achter ons en de standen zijn schoongemaakt, maar het industriele karakter, dat blijft behouden.
- Souter Lighthouse: Beklim 76 treden en geniet van het fantastische uitzicht. Pak je verrekijker erbij en spot bijzondere vogels en vlinders.
- Meer tips voor boeiende (dag)excursies in de omgeving van Newcastle, lees je op de site van the National Trust.
Meer Verenigd Koninkrijk:
Ontdek een andere kant van Londen
Family fun in Wales, gegarandeerd plezier voor klein en groot