Zoeken
Sluit dit zoekvak.

Drielandenpunt, verdwaald in Vaals

Nederland, België en Duitsland komt op een klein stukje grond bijeen, op het hoogste punt van Nederland. Je weet waar ik het over heb, niet waar? Precies, het drielandenpunt in Vaals.

Schoolreisje naar het Drielandenpunt

Heus, ik wil niet zielig doen, maar ik moest er ruim veertig jaar over doen om de top van de Vaalserberg met eigen ogen te aanschouwen. Hét drielandenpunt in Vaals zelf zien. Iets waar een gemiddelde kleuter al minimaal een keer naar op schoolreisje is geweest – zeker als je in het Zuiden des lands woont – bleef vier decennia onontgonnen gebied voor me.
Drielandenpunt Vaals grenspalen

Voor paal

Nu ik dan eindelijk magische punt in het Limburgse land bereikt heb, ga ik ook all the way en spoor vriendlief aan, voor dé foto van deze spot. Een geposeerd plaatje tussen de grenspalen in. Sinds 1928 laten bezoekers zicht op het drielandenpunt bij deze palen vereeuwigen. OP zich logisch dat men dat hier doet, want het heeft wel wat, zo nonchalant tussen de stenen pilaren hangen, maar het echte punt ligt ongeveer vijftig meter verderop.
Drielandenpunt Vaals wandelen

Kuitenbijter

Vriendlief en ik laten na een fijn ontbijt het Kaboom Hotel in Maastricht achter ons en rijden – op mijn verzoek – naar het drielandenpunt in Vaals. Speciaal voor de gelegenheid sier ik mijn voeten met mijn nieuwe Teva’s, stellig van plan een rondje door drie landen te gaan lopen.

“Welk land gaan we als eerste bezoeken?” vraagt mijn vriend? “Pffff, geen idee, maakt niet uit, doe maar Duitsland,” antwoord ik hem. Prima, zo gezegd zo gedaan. We laten de drukte van de fotograferende toeristen achter ons en lopen het bosrijke gebied in, vol goede moed de bordjes Aachen volgend. Heuvel af gaat perfect, heuvel op is een ware aanslag op mijn kuiten. Au, dat zijn ze niet gewend, in Breda is alles vlak.
Drielandenpunt Vaals borden

Hallo België

Waar het precies fout ging, geen idee. Ineens hielden de borden op. “Lieverd, wat denk je, gaan we wel goed,” informeer ik even bij mijn ventje. Het raadplegen van de GPS op de telefoon leert ons, dat we niet naar Duitsland zijn gelopen, maar richting België. Oeps verdwaald. Oké, niet naar ons Ooster- maar naar onze Zuiderburen. De zon gaat steeds harder schijnen, het, inmiddels lauw geworden, water raakt op en onze magen beginnen te knorren. YES: Onder ons in het Geuldal zien we een dorpje. Er op af!

Op de stoep

We snellen ons naar beneden. Lunch, here we come. Ai, kleine tegenvaller, de paar cafés die het dorp Gemmnich telt zijn potdicht. Gelukkig, de lokale SPAR is wel geopend. We slaan wat broodjes, verrukkelijke ham en drinken in en picknicken op een stoepje. Met gevulde magen en een gevulde rugzak met vocht voor de terugweg, bedwingen we de Vaalserberg.  Na dit ‘spannend avontuur’ staan we weer op de stoep bij de herberg, ten midden van de drukte. Bij de frituur bestellen we een ijsje. Genietend van onze koude lekkernij op het terras, werpen we een laatste blik op Duitsland. Entschuldigung, vielleicht ein anderes Mal.

Drielandenpunt praktisch:

  • Je bereikt het drielandenpunt Vaals het beste per auto. De dichtstbijzijnde bushalte ligt op ongeveer een kwartier lopen.
  • LET OP: borden aan de voet van de Vaalserberg leiden je naar betaalde parkeerplaatsen er is echter ook voldoende gratis parkeergelegenheid.
  • Bekijk het drielandenpunt van bovenaf en beklim de Wilhelminatoren of de Koning Boudewijntoren (niet gratis)
  • Er zijn verschillende horeca uitspanningen en voor de kids is er een gratis grote speeltuin
  • Wandel vanuit Zuid-Limburg zo de Belgische provincie Luik of de Duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen binnen

Hoe lang deed jij er over om het drielandenpunt Vaals een keer te bezoeken, net zo lang als ik?

Onderwerpen

Meer reisinspiratie

Geef jouw reactie

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *