Ook al ben ik een enorme Belgiëfan en een onvervalste Asiaholic, Jamaica heeft een speciaal plekje in mijn hart. Mijn allereerste grote trip bracht me naar Toby’s resort (toen Toby Inn geheten) in Montego Bay.
Terug naar Toby’s resort
Toen er in mei (2017) een zakelijke trip richting Jamaica op stapel stond, besloot ik terstond een ding. Naast het feit dat ik stond te trappelen om terug naar het eiland te gaan na zoveel jaren (1993) en nieuwe plekken te gaan ontdekken, wilde ik terug naar Toby’s resort. Waarom? Omdat daar mijn liefde voor reizen ontstond. Ik mailde de organisatie mijn verzoek in de hoop in het overvolle programma een moment te vinden een kijkje te nemen bij het hotel onder de rook van de luchthaven.
Toby’s resort anno 1993
Zo groen als gras maakte ik in de koude februarimaand van 1993 mijn eerste verre reis (ook eerste keer vliegen). Toby Inn, dat nu dus Toby’s resort heet, was voor mijn pa en mij onze uitvalsbasis op het eiland. Niet eerder in een hotel gelogeerd vond ik alles aan het hotel prachtig en indrukwekkend. Naarmate de reisjaren vorderde, besefte ik dat Toby in de categorie ‘eenvoudige accommodatie’ valt, maar daar is niets mis mee. Ik had er de tijd van mijn leven. Genoot van het zwembad, werden vriendinnen met de mevrouw van de schoonmaak en at er voor het eerst (ja echt) cornflakes, and I liked it.
Toby’s resort anno 2017
Na een overvolle week, en heel wat kilometers op het eiland weggereden, ben ik even bang dat mijn verzoek in de vergetelheid is geraakt. Vlak voordat ons reisgezelschap in dient te checken voor de terugvlucht naar Europa, houden we toch nog halt bij Toby’s resort.
Het is een rare gewaarwording om hier weer te zijn. Wanneer ik langs het gebouwtje van de receptie loop, poppen herinneringen aan mijn reis van weleer op in mijn hoofd. Het zwembad in de vorm van een boterham is er nog steeds, de tuin is nog even groen. Ik neem de stenen trap naar boven, wellicht is het mogelijk in een van de kamers te kijken. Een deur staat op een kier. Ook hier lijkt weinig verandert. Leuk en raar tegelijkertijd, alsof ik in een soort teletijdmachine ben gestapt en in een klap terug in de tijd ben gegaan. Terug naar toen ik 18 jaar was. Terug naar mijn eerste reis. Heel bijzonder.
