Knalpot – Verhalen uit Jakarta | (reis)Tegenslagen in Indonesië

Overweeg je een trip naar Indonesië? Lees het boek Knalpot

Boek Knalpot – Verhalen uit Jakarta is het verhaal van Daan. Daan is pakweg een jaar of 26 wanneer hij na een – niet zo beste – eerste kennismaking met de Indonesische hoofdstad besluit er een jaar te gaan studeren. Een goed idee?

Daan versus Jakarta

“Leven. Dat heb ik toch al vaker gedaan op verschillende plekken in de wereld. Het lijkt dan ook simpel, een gespeelde pot, maar de Jakartaanse werkelijkheid schoffelt me al in de eerste weken onderuit…”

Het lijdt geen twijfel dat Daan tijdens zijn beginperiode het – op zijn zachtst gezegd – niet altijd makkelijk heeft. Het Nederlandse ritme en bij behorende mentaliteit, spelen hem al snel parten. Weet hij zich staande te houden in continue stroom van hectiek? En groente, waar is er in godsnaam groente te krijgen? En koelte? Daan is echter een volhouder en geeft zich niet zomaar gewonnen. Ook al staat de stad op een gegeven moment met 4-0 voor, de auteur geeft zichzelf niet zomaar gewonnen.

Van plek naar plek

“Ik heb mijn intrek genomen in een studentenkamertje in het huis van mevrouw Darmono. In goed Indonesisch betekent dit, dat ik indekost zit.”

In de strijd zich staande te houden in de drukste stad op Java, verhuist Daan een aantal keer. Elke kamer die hij betrekt is goed voor een bijzondere inkijk in het alledaagse leven van de locals. Zo is er de (scheve) verhouding tussen een ooit machtig man en zijn dominante vrouw en leren we met de tantes van Daan meer over de niet-moslim gemeenschap in Indonesië.

Opmerkingen omtrent het boek Knalpot

“In de bijna drie maanden die ik nu in Jakarta ben, is ze mijn beste vriend geworden….”

Waar alle personen in het boek door Daan met naam benoemd worden blijft ze anoniem. Wie is ze? Ik noch de lezer komt het te weten. Voor iemand die tijdens het verblijf blijkbaar een belangrijke rol speelde in het leven van de auteur, speelt ze een opvallend kleine rol in het 132 pagina tellende boek. Graag had ik meer over haar gelezen, of heb ik soms iets over het hoofd gezien?

Wellicht breek ik teveel mijn hoofd over deze vrouwspersoon, Daan echter maalt ook behoorlijk als het om de dames gaat. De prostitutie intrigeert hem. Mij als lezer iets teveel. Persoonlijk vind ik de pagina’s die over de verwondering over dames van lichte zeden gaan niet in verhouding staan tot het aantal bladzijden dat over zijn dagelijkse (andere) beslommeringen gaan.