Zoeken
Sluit dit zoekvak.

Middelheim museum, een ijsbeer en een rare gastheer

Net over de grens Antwerpen

Het Middelheim museum bezoeken, had heel wat voeten in aarde. In diverse opzichten.

Na elk bezoek aan Antwerpen, was het er weer niet van gekomen. Het centrum van de Sinjorenstad verveelt immers nooit. Maar ik wilde zo graag. Zo graag een keer het stadshart achter me laten en kunst aanschouwen in de openlucht. Mijn zinnen waren gebrand op een bezoek aan het Middelheim museum. Hoe kon ik voorkomen dat ik bij een volgend bezoek weer in de hand(en) van Antigoon bleef hangen en de Schelde stad mij wederom zou verleiden en ik bij thuiskomst opnieuw zou moeten concluderen, dat het wederom niet gelukt was. Dus bedacht ik een plan.

➡️ Lees ook: Antwerpen | Wintervakantie in ‘t Stad

Middelheim Museum Antwerpen
Double Progression Vert et Blanc, Jesús Rafael Soto (Venezuela) Ciudad Bolívar, 1923 – Parijs, 2005 In twee betonnen platen heeft Soto betonijzers van verschillende lengte gestoken, telkens van klein naar groot. Zo creëert hij ‘bossen’ van staal, een in het wit en een in het groen.

Middelheim Museum

Mijn nieuwsgierigheid naar het Middelheim Museum word gewekt tijdens een stedentrip naar Antwerpen. Voor de gelegenheid schaf ik een kleine reisgids aan. Al bladerend valt mijn oog op een klein artikel over het Middelheim Museum.

“In 1950 richt Lode Craeybeckx, de burgemeester van Antwerpen, Middelheim op, een museum voor beeldhouwkunst midden in een groot park, het eerste van zijn soort in Vlaanderen dat de hedendaagse kunst tot onderwerp heeft.” Bron: Reisgids Weekendje Weg Antwerpen Spectrum Uitgeverij

Onder statige bomen, langs brede wandelpaden (op een oppervlakte van 30 hectare) staan ruim 200 kunstwerken opgesteld. Daar wil ik heen, besluit ik. Nadeel: het park ligt op ongeveer een half uur bussen van het centrum verwijdert.

Fietsen_Middelheim_Museum_Antwerpen.jpg" alt="Fietsen_Middelheim_Museum_Antwerpen_Ijsbeer
IJsbeer, François Pompon (Frankrijk) Saulieu, 1855 – Parijs, 1933 Met dit werk behaalde François Pompon in 1922 op het Salon d’Automne in Parijs zijn eerste succes. Het Middelheimmuseum bezit het derde exemplaar ervan; het origineel staat in het Musée d’Orsay in Parijs.

Het plan

Mijn goede bedoelingen ten spijt, bij elk bezoek aan Antwerpen moest ik steeds bekennen dat ik het Middelheim museum links had laten liggen. Te onhandig bereikbaar, te gezellig in de binnenstad, slecht weer. Steeds had ik mijn smoes paraat, waarom het wederom niet gelukt was. En toen was er hét plan. In plaats van een hotel in het stadshart te boeken, reserveerde ik een nachtje in een bed & breakfast in de nabijheid van het openlucht museum. Noem me een slappeling, maar zo zou ik de verleidingen van de stad kunnen weerstaan, die lag immers te ver weg om mij te kunnen beïnvloeden. Tweede deel van het plan: fietsend naar Antwerpen.

Fietsen_Middelheim_Museum_Antwerpen

Wind op kop

Geen idee, hoe ik vriendlief zo gek kreeg – en hoe ik zelf bij dit plan kwam – maar het besluit lag er, we zouden op de fiets naar het Middelheim museum. Op een zonnige augustusochtend trapte goedgehumeurd vanuit ons appartement in Breda richting Meerseldreef. Tijd voor de eerste pauze. Een stuk appelgebak en een kom koffie later, vervolgen we onze tocht naar Hoogstraten. Lunchpauze en tijd om een fietskaart ‘Fietsknoopppuntennetwerk Provincie Antwerpen’ aan te schaffen bij de lokale VVV.

Tot ongeveer ter hoogte van Brecht is er geen vuiltje aan de lucht. We trappen er lustig op los, niets aan het handje. Tot we op een fietspad langs het Kanaal Dessel-Turnhout-Schoten belanden. En, ineens wind tegen hebben…. Ik wil geen zeurpiet zijn, maar een kilometer of vijftien snoeiharde wind langs je wangen, ik kan leukere dingen verzinnen. Onderweg krijgen we trek van het harde werk. Helaas, er zijn weinig etablissementen langs de route. Die wel langs het pad liggen, zijn gesloten. Bij een tankstation komen we met een Leo (soort Kitkat) op krachten.

Vol op de pedalen, via Deurne, Zurenborg en Berchem toeren we tegen het einde van de dag Wilrijk (Antwerpen) binnen. Pffff.

Middelheim museum Pieta
Interpretatie van de Piëta Vervaardigersnaam Serrano, Pablo Productiedatum 1971-72 Beschrijving Een drieledige bronzen compositie, brokstukken waarin een uitgehold verslindend hoofd, handen , een voet, lichaamsfragmenten kunnen herkend worden. De consumptiemaatschappij die de menselijke waarden vernietigt, en waarin begrippen als “piëta” en “liefde” tot monsterachtige vraatzucht en onbegrip verworden

Waar is Armand?

Voor vertrek stuurt onze gastheer van met Middelheim Guest House een mail. De sleutel ligt in de brievenbus. Huh? Al fietsend naar onze bestemming telefoon. Armand (zo heet de beste man). “Ik ben in Amsterdam, weet niet hoe laat ik terug ben…” We arriveren. Dineren. Vinden de sleutel. Entree. Geen Armand. Zoeken ons een ongeluk naar welke kamer voor ons bestemd is. Gaan naar bed, met een oor half luisterend op de thuiskomst van de eigenaar van het huis.

Het is ochtend. Vroeg uit de veren, het bezoek aan het Middelheim Museum staat op het programma en aansluitend de fietstocht terug naar huis. We wachten tien minuten. Geen Armand. Tien minuten veranderen in een kwartier en het kwartier wordt uiteindelijk een half uur. Hard praten en deuren open en dicht doen, wekt niet het gewenste resultaat op. Bellen. Ik pak mijn telefoon en druk het nummer in. In de verte horen we een toestel rinkelen. Vijf minuten later – gehuld in badjas en getooid in warrig haar – schuift onze vriend een stel afbakbroodjes in de oven. Goedemorgen.

Middelheim museum
Eindeloze Kronkel, Max Bill (Zwitserland) Winterthur, 1908 – Berlijn, 1994 Dit beeldhouwwerk is een Moebiusring, genoemd naar de wiskundige A.F. Moebius (1790-1868). In de ring zit het principe van de oneindigheid vervat. Met dit werk en met vele andere is hij erin geslaagd een puur abstract begrip als eindige oneindigheid te visualiseren in een harmonieuze, tastbare vorm.

Eindelijk

Wat al die andere keren niet lukte, is vandaag een feit. Een bezoek aan het Middelheim Museum. En of ik genoten heb! Wat een prachtig park.

Fietsen_Middelheim_Museum_Antwerpen

En weer terug

Tegen het middaguur, laten we het Middelheim Museum achter ons, de terugrit wacht op ons. We sturen onze fietsen via de havens van Antwerpen. Een snelle lunch bij de Kinepolis bioscoop. En weer verder. Niet langs kanaal. Via Kalmthout (wist je dat je daar een Suske & Wiske museum hebt?) leggen we de weg naar huis af. Wat een tocht, wat een gastheer, wat een avontuur!

Praktisch

  • Het Middelheim Museum is gratis toegankelijk en (vrijwel) dagelijks geopend vanaf 10.00 uur
  • Ook parkeerplaatsen rondom het museum park zijn kosteloos
  • Vanuit het centrum van Antwerpen of Centraal Station, neem je de bus of de tram naar het openluchtmuseum
  • Voor actuele informatie (sluitingstijden, evenementen) raadpleeg je de website van het Middelheim Museum
  • Overnachten deden wij bij het Middelheim Guest House

Zeg eens eerlijk, hoe vaak liet jij het Middelheim Museum al links liggen? Hoogste tijd voor een plan!

Onderwerpen

Meer reisinspiratie

Geef jouw reactie

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *