Mijn Napels reisgids, mijn beste maatje

Pizza Margaritha, maffia en vuilnis. Deze drie zaken roept Napels, bij een ieder die ik meld een paar dagen naar deze Italiaanse stad af te reizen, op. “Ik zou er voor geen goud naar toe gaan,” zeggen sommigen. Echter ben ik niet van plan mezelf gek te laten maken en al zeker niet tegenhouden. Online en offline zoek ik naar de (on)mogelijkheden die de ‘stad van 1000 culturen’ me geven zal. Voor mijn bezoek van drie dagen, besluit ik als richtlijn drie wandelingen die ik in de 100% Napels reisgids vind als leidraad aan te houden .

Napels reisgids: Museo, Decumani & Duomo

Vanuit het hotel, het Palazzo Caracciolo Napoli – MGallery Collection, bevind ik me reeds aan de rand van de wijk Museo. Via verschillende musea – die ik overigens niet bezocht – arriveer ik bij de Duomo, de Dom van Napels. De witte façade schittert in het Italiaanse zonlicht. Een groepje cruisereizigers wachten keurig in een rij om de 13e eeuwse kerk te betreden. De legende gaat dat in deze kerk het gestolde bloed van San Gennaro, de beschermheilige van Napels, wordt bewaard.

Cliches

Terwijl de route zich een weg door het oude centrum slingert, hou ik hier en daar halt. Halt om een foto te maken, een ijsje te eten en in mijn boekje te lezen, waar ik nou precies allemaal langs gewandeld ben. Oh, en ja er is veel graffiti en vuilnis in dit gedeelte van de stad, die waarschuwingen klopte helemaal. Wat men er echter vergeten wat bij te melden dat Napels vooral ook heel gezellig is, met veel terassen, mooie pleinen en leuke winkels.

Stille nacht

Bij mijn voorbereidingen voor deze citytrip zette ik nummer 17 reeds op het spreekwoordelijke lijstje, Via Gregorio Armeno. Een steeg die zijn faam verdient omwille van kitscherige kerststalfiguren. Ten tijde van mijn bezoek won de paus het van kinneke Jezus, zal wel aan het seizoen liggen (mijn bezoek was in de maand juni).

La dolce vita

Voor het la dolce vita gevoel top ik de middag af op een fijn terras op het Piazza Carlo III. Wat fijn dat ik bij mijn prosecco een tafel vol lekkernijen krijg. Voor het diner verkas ik naar het Piazza Bellini waar hip Napoli bij elkaar lijkt te komen. Tijdens deze zwoele juni avond, hangt de lokale student  rond op het plein, nonchalant aan een biertje nippend. Meiden giebelen, terwijl tezamen een fles wijn leeg lurken op de treden van de sokkel van het monument dat het plein siert. Een jongen met een Hard Rock Café T-shirt aan deelt flyers uit voor een feest vol Dj’s op een andere happening spot elders in de stad.

Napels reisgids: Chiaia, Piazza Plebiscito & Lungomare

Groot, groter, grootst tijdens deze wandeling. Kastelen, monumentale gebouwen, een fantastische galerij en de zee! Hoe anders is dit gedeelte van de stad. Nauwelijks toeristen, praktisch geen afval en ook de muren zijn vrijwel graffitiloos.

Steigers

Voor € 4,50 schaf ik een dagkaart voor het openbaar vervoer aan en neem de metro naar Municipio. Bij het verlaten van de halte stuit ik direct op het immense grote kasteel Maschio Angionino. Regendruppels doen me op een terras schuilen, waar ik een vervroegde pizza-lunch nuttig. Wanneer de zon zich weer laat zien duik ik de Galleria Umberto in – had ik beter met de regen kun doen – wat een gebouw zeg! Op het moment staat de kolossale passage in de steigers, maar haar grandeur straalt door de steigers door. Glazen plafonds, mozaïek vloeren en overal waar ik kijk, beelden.

Werkzaamheden

Ook het Palazzo Reale ondergaat een opknapbeurt. Het Piazza die Plebiscito, met het Santuari di Francesco di Paola zie je niet zomaar over het hoofd – zelfs bij het verlaten van de stad, herkende ik deze plek in de stad direct. Via het autovrije gebied, slenter ik eindeloos langs de Golf van Napels. Frisse lucht en de wind in mij haren. Ik eet een ijsje in het Villa Comunale – het gemeentepark – en sta voor de gesloten deur van het Stazione zoological Anton Dohrn.

Napels reisgids: Vomero & Quartieri Spagnoli

Een nieuwe dag, een nieuw stukje Napels ontdekken. Een dag van luxe winkels, ouderwetse tandradbaantjes en het mooiste metrostation van de stad (het land, of was het nou zelfs Europa?). Op deze dag ontdek ik opnieuw, dat dit stuk Napels niet voldoet aan de vooroordelen die er over de stad heersen. Shoppen op via Luca Giordano en omgeving is voor velen geen straf. Mooie zaken in een autovrij gebied. Toch sla ik de winkels over en besluit mensen te gaan kijken in het Villa Floridiana. Een kleine tegenvaller: het park is grotendeels met hekken afgezet, de paden bestaan uit ruw beton, gras is minimaal aanwezig en ook nog eens verdord.

Met de funicolare zak ik af naar de Quartieri Spagnoli. Smalle straatjes, wasgoed, babbelende buurvrouwen op de balkons, Italiaanse vlaggetjes en veel scooters, een leuke plek waar ik zonder vastomlijnd plan doorheen dwaal.
Toledo, onthoud die naam. De naam van een metrohalte zoals je nooit eerder zag. Ook al ben je niet van plan in de omgeving iets te gaan bezoeken, verlaat de metro hier en ontdek!

Kortom

Napels heeft me enorm verrast. Ik vermoed dat ik zonder de 100% Napels reisgids iets te veel in het oude centrum zou zijn blijven hangen en veel mooie plekjes gemist zou hebben. Voor vertrek had ik nog in gedachten om slechts een dag in de stad door te brengen en de overige dagen te besteden aan Pompei en Capri, maar ik ben blij dat ik mijn tijd in de stad heb doorgebracht. Grazie Napoli!

Meer Italië:

• Cannoli Siciliani, de liefde voor Sicilië gaat door de maag
• Ontdek de machtige Zuid-Tiroolse Dolomieten