Voedselvergifteging. Is dit maal het thema van deze terugkerende rubriek ‘Het reisleed dat… heet’. Het lijkt me namelijk sterk dat ik de enige ben die dat tijdens het reizen wel eens is overkomen.
Bevallen?
“Moet je bevallen?” vraagt mijn reisgenoot me in holst van de nacht.
Ik zeg niets. Wil niet reageren. Kan niet reageren. Als ik praat of beweeg gaat het mis. “Focus Eva”, denk ik, met een bezweet gezicht, bij mezelf. “Adem in, adem uit, adem…” puf ik rustig verder.
Abrupt word ik uit dit mantra verstoord. “Wat ben je nou allemaal aan het doen?, klinkt het naast me.
Voorzichtig open ik mijn droog geworden lippen en fluister; ”misselijk….” Dat handje vol letters komt me duur te staan. Mijn focus is weg. Mijn zorgvuldig zelfverzonnen strategie om deze ellende te lijf te gaan is weg.
“Wat zeg je?”
Ik verlies
In een poging mijn stem kracht bij te zetten, verlies ik mijn strijd.
“Opzij!” is het enige, dat ik er wonderbaarlijk kordaat, uit weet te brengen.
Met mijn blote voeten op de koude badkamervloer, mijn haren wild rond mijn gezicht dansend, geef ik me gewonnen – en over. Lamlendig krul ik mezelf om de gammele toiletpot heen om er half snikkend de lunch van afgelopen middag in te deponeren.
➡️ Lees ook: 7 x het gevaarlijkste eten ter wereld!
Voedselvergiftiging
“Gaat het?” klinkt het vanuit het slaapvertrek.
Lief bedoeld maar het wekt op dit moment enkel irritatie bij me op. Met dit gevalletje voedselvergiftiging in mijn lijf heb ik echter de kracht niet geagiteerd te reageren. Inwendig schreeuw ik; “Wat denk je zelf?”
In plaats daarvan poets ik mijn tanden, drink een glas water en kruip terug in bed.
Morgen weer een dag.
Meer reisleed:
Het reisleed dat…
vliegen heet
airconditioning heet
hotelbadkamer heet
Header foto: LARS ZAHNER / SHUTTERSTOCK
Eén reactie
Ook eens gehad maar er waren er meer was niet de enige was jaren geleden op isla margharita echt niet leuk idd als je ook weer naar huis gaat.