Met een hoofd als een boei, trap ik mijn Villo over de Kruidtuinlaan in Brussel. De Kemmelberg of de muur van Geraardsbergen zijn er niets bij. Van de zeven versnellingen trap ik me suf in het eerste verzet. Het is een frisse regenachtige lenteochtend, toch trek ik mijn vest uit en stroop ik de mouwen van mijn shirt op. Eenmaal de hoofdstedelijke kasseien bedwongen, giet ik een halve liter water naar binnen. De top is bereikt, tijd om te genieten van mijn fietstocht.
Villo Brussel
Villo! – een samentrekking van ville (stad) en vélo (fiets) maakt het mogelijk per huurfiets het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, waaronder de Stad Brussel te ontdekken. Waar je in de Belgische hoofdstad ook bent, steevast tref je de ‘stations’ waar de gele fietsen te vinden zijn. Je ziet ze bij drukke kruispunten, treinstations en in de buurt van belangrijke bezienswaardigheden en drukke winkelstraten. Bovendien pretendeert Villo dat de volgende halte nimmer meer dan 500 meter verderop ligt.
Op de fiets zie je nog eens iets
Nou ben ik al ontelbaar veel keren in Brussel geweest, echter nog nooit maakte ik gebruik van de Villo mogelijkheden in de stad. “Dat kan toch niet!” roep ik verwijtend naar vriendlief. “Vandaag stappen we op zo’n fiets,” pruttel ik erachter aan. Vanaf de locatie van mijn hotel kan ik bij de metrohalte Rogier opstappen en het stuk naar Schumann, waar ik vandaag heen wil om het Brussel in de schaduw van het Europese parlement te gaan ontdekken, per metro afleggen. Mijn zinnen zijn echter op de fiets gezet en zo geschiedde.
Valse start
Goed, het dichtstbijzijnde station is omwille van werken (zoals het zo mooi op de website beschreven staat) tijdelijk gesloten. Bij een ander station heeft een bedelende zigeunervrouw zich geïnstalleerd, niet van plan vreemden in haar net verworven huiskamer binnen te laten. Drie maal is scheepsrecht, want hier staan de stalen rossen te wachten in de ochtendzon om bestegen te worden. Vriendlief heeft snel een glimmend exemplaar te pakken, bij mij is de ontkoppeling van het vervoermiddel een kleine strijd, die ik als verliezer moet beslechten. Hoera, voor mannenkracht!
Amper de as een keer rondgedraaid, besluiten de weergoden er een flinke pot nat uit te gooien, op tijd weten we in een parkeergarage te schuilen. Tsja, en dan die klim naar boven. Ik las ergens dat de stations in de bovenstad veel leger zijn dan die in het lager gelegen gedeelte van Brussel, aangezien velen de fiets tijdens de afdaling pakken, niet andersom. Begrijp ik volkomen!
Scheuren door Schaarbeek
De terugweg is een feestje. Vanaf het Jubelpark spring ik opnieuw op de fiets en cross moeiteloos door de stad. In Schaarbeek, slinger en scheur ik door de krappe eenrichtingsstraten en ga als een speer. De Kruidtuinlaan, dat is nu een waar eitje!
Praktisch
- De fietsen hebben 7 versnellingen – en geloof me die heb je echt wel nodig
- Een dagkaart is 24 uur geldig
- Let op: Wanneer je een fiets huurt, wordt er standaard € 150,- (per fiets) van je rekening afgeschreven van je bankrekening. Wanneer je de fiets op tijd terug inlevert en correct op een van de stations achterlaat, zal deze deposit na een aantal dagen teruggestort worden
- Alle ins & outs over het huren van een Villo fiets lees je rustig na op de website
Stapte jij al eens op zo’n stadsfiets in Brussel (of misschien wel in een andere toffe stad, want je ziet ze op steeds meer plekken)