“What’s another year?” Een decennium, 10 jaar(!), is op het moment van schrijven bijna voorbij. Tien jaar, dat is langer dan mijn langste relatie (ja, ook mijn huidige). Een langeafstandsrelatie, dat is het, of zoals we het zelf noemen a Friendship without borders.
2005 Perm – Rusland
Perm wenst zich niet te profileren als een doorsnee industriële Russische stad die velen voor ogen hebben. De meest oostelijke stad van Europa met uitlopers tot in het Oeralgebergte. Perm blijkt over een rijke historie te beschikken en los daarvan biedt het de bezoeker vele bezienswaardigheden. Gedurende de Sovjetperiode diende Perm als centrum voor wapenindustrie. Gevolg, de stad was verboden (en geheim) grondgebied, niet alleen voor buitenlanders maar ook voor Russen die niet uit Perm Oblast (provincie) kwamen. Door jaren van afzondering is Perm vandaag de dag één van de weinige plaatsen in Rusland waar je de ‘échte’ Russische cultuur nog kunt waarnemen.
Tegen dit decor, waar het gedurende ons verblijf de eerste dagen vrijwel onophoudelijk regent, ontmoeten we elkaar voor het eerst.
“Ik ben tolk, ik woon in Genève,” zegt een grietje, type klein maar dapper,terwijl ze me een ferme hand geeft. “Ik werk in de reisbranche en kom uit Nederland,” antwoord ik haar. Ze glimlacht, ik glimlach terug. “Leuke meid,” denk ik terwijl ik mezelf aan de rest van het internationale gezelschap voorstel.
De trip door Perm en omstreken is boeiend, bij tijd en wijle deprimerend en door het drukke schema vermoeiend tegelijkertijd. Gedurende de reis trekken Cindy (zo heet ze dus) en ik steeds meer naar elkaar toe. Dit is het begin van een vriendschap, a Friendship without Borders.
2005 Genève – Zwitserland
Ingenesteld tussen de Alpentoppen en de Jura ligt Genève. Bekend vanwege haar humanitaire tradities, de Europese zetel van de VN en ook nog eens de hoofdzetel van het Rode Kruis huist hier. En kennen we niet allemaal hét symbool van de kleinste metropool ter wereld de waterfontein in het Meer van Genève, de Jet d’eau. Hier zien we elkaar een paar maanden later weer. Cindy is als eerstejaars begonnen aan een studie tolk/vertaler (in de talen Frans – Engels – Spaans _ Russisch) gericht op de Verenigde Naties. Mijn relatie is kort na onze eerste ontmoeting tot een einde gekomen en haar liefdesleven kwakkelt eigenlijk al vanaf de start van de relatie. Onder het mom girls just wanne have fun leven we ons uit in de meest internationale stad van Zwitserland.
2006 Breda – Nederland
In mijn Brabantse Bourgondische stadje Breda is goed toeven. De Grote Markt domineert het centrum, voor een portie groen strijk je je neer in ons groene stadspark, het Valkenberg. Een boottochtje over de singels, te voet het historische centrum verkennen, een drankje doen op een van de vele terrassen, het kan allemaal in Breda. De historische panden geven elke straat een bijzonder uiterlijk. Liefhebber van shoppen dan kom je hier zeker ook aan je trekken.
Een tegenbezoek kon natuurlijk niet uitblijven. In het voorjaar van 2006 zoek ik me een ongeluk naar haar op Schiphol. Tegen de tijd dat ik haar vind, nipt ze rustig in een verdekt hoekje aan haar tweede kop koffie. Ze is druk in de weer met haar Blackberry – ja toen al – ze klust naast haar studie bij als vertaler van teksten en heeft daar blijkbaar haar handen vol aan. Haar relatie is nog altijd zo zo, terwijl ik me met alle macht probeer te verzetten tegen de nieuwe vlam in mijn leven. Ik wil even geen relatie, ik heb mezelf juist net tot Miss Independent gedoopt.
2006 Genève – Zwitserland
Missie Miss Independent faalt. Sterker nog ik sleep nieuwbakken vriendlief (mijn huidige partner) mee naar Genève Zwitserland. Cindy’s relatie zit weer in rustig vaarwater, een double date in Montreux is een feit.
2007
Begint de afstand van onze friendship without borders ons parten te spelen? Mijn carrière is tijdelijk, laten we het zo zeggen, een bumpy ride. Cindy wordt opgeslokt door haar studie en heeft tijd noch geld om te reizen.
2008 Genève – Zwitserland
Gedomineerd door drie machtige bergen Eiger, Mönch en Jungfrau ligt Interlaken in het Berner Oberland. We spenderen, na een roadtrip vanuit Genève, het weekend in deze mondaine wintersportplaats. Het einde van de loodzware studie is voor Cindy in zicht. En ik? Een paar dagen voor mijn bezoek beleefde ik mijn laatste dagen bij een werkgever in Utrecht. Tijd voor bezinning, wat wil ik, maar vooral wat wil ik niet op het vlak van werken. De frisse berglucht doet me zaken in een nieuw perspectief zien. Terwijl Cindy uren doorbrengt op de universiteit en in the booth struin ik door Genève en trein een dagje naar Lausanne. ’s Avonds eten we Thais en kletsen uren, tot diep in de nacht.
2009 Breda – Nederland
De telefoon gaat, of ik volgende week tijd heb? “Uh, ja, ik denk het wel…,” stamel ik. “Prima”, klinkt het aan de andere kant van de lijn, ” dan duw ik nu op ‘bevestig’!” Amper een week later krult ze zich als een katje op, op onze bank, drapeert een dekentje over zich heen en piept klagelijk: “ik ben zo moehoeee!” Ze is de hectiek in haar leven beu. Inmiddels afgestudeerd maakt ze lange dagen op de VN in Zwitserland maar vliegt ook van hot naar her over de aardkloot.
In ons appartement vind ze de huiselijkheid waar ze naar op zoek is. Van kindsbeen af is ze on the move. Een vader in het Franse leger – oh ja dat was ik vergeten te vertellen, ze woont sinds ik haar ken in Zwitserland, maar ze is Française – die om de paar jaar in een Afrikaans land gelegerd was en de familie reisde mee. In de aanloop naar haar studie in Genève, verbleef ze voor lange tijd in Amerika en Rusland. Met haar vriend, die Spanjaard is, woonde onder de rook van Barcelona. Gedurende haar studie was ze weinig honkvast omdat een kamer huren in Genève geen sinecure is. Derhalve ligt ze nu half voor pampus in onze woonkamer en kijkt T.V. Wanneer ze na anderhalve dag weer bij haar positieven is, koken voor wat vrienden van me Thais, leert vriendlief haar Belgisch bier drinken en wandelen in de omgeving van Breda. Saai, nee, met Cindy heb je never a dull moment.
2010/2011
Cindy behaalt bij elke luchtvaartmaatschappij Gold Member status en ik kan soms niet bijhouden of ze nu in Zuid-Korea of Kamchatka verblijft voor een of ander belangrijk congres. Ergens in mei 2010 bel ik haar. Op de woorden: “ik ben zwanger” reageert ze met een harde gil. Even twijfel ik. Is het een schreeuw van afschuw of van blijdschap. De waarheid ligt in het midden, de reden, ongeloof!
2012 Breda – Nederland
Gevolg van een friendship without borders met iemand uit het Brabantse land, vroeg of laat vier je carnaval in ut Kielegat Ze vliegt voor twee dagen op en neer. Ophalen op Schiphol dat hoeft inmiddels niet meer, deze globetrotter kent haar weg naar de Parel van Zuiden inmiddels op haar duimpje. Of ik haar wel even op het station op kan pikken. Ik kan niet meer op mijn benen staan, mijn voeten willen gewoonweg niet meer, maar Cindy die is niet te stuiten. Met frisse tegenzin pluk ik haar uit de polonaise en neem haar onder de arm mee naar huis. Einde flitsbezoek.
2012 Ulaanbaatar – Mongolië
Een uitnodiging voor een bruiloft valt in mijn brievenbus. Een trouwerij in Mongolië. Ik stuur Cindy een sms-je met de vraag of ze zin heeft om mee te gaan. Drie dagen hoor ik niets van haar……Het verlossende berichtje vertelt me dat ze er zin in heeft, samen op avontuur te gaan. Net voor aankomst in Ulaanbaatar is de kogel definitief door de kerk, de wankele relatie met haar Spanjaard is definitief ten einde. Met een snik en een traan bedwingen we het ruige landschap van de Gobiwoestijn, drinken iets te veel wodka tijdens de bruiloft en belanden nietsvermoedend op de opening van een kunstgallerij.
2012 Wengen – Zwitserland
Helaas, geen foto
Sinds Cindy me meenam naar Interlaken, spenderen vriendlief en ik de kerstdagen in de Zwitserse sneeuw, in de Jungfrau regio. Ze komt ons opzoeken met een vage, in scheiding liggende, lover. Na een dag besluit meneer dat hij toch maar beter bij zijn gezin kan zijn en laat mijn kleine vriendin verbluft achter. Hufter!
2013/2014
Zoals is al zei what’s another year? Sinds ik als freelancer ben begonnen is tijd kostbaarder dan ooit. Elke opdracht grijp ik aan alsof het de laatste is. Nu ben ik degene die veel reist, terwijl Cindy een nieuwe liefde heeft gevonden en zelfs een huis in Frankrijk heeft gekocht!
2015 Phnom Penh – Cambodja
De zomer van 2015, dan zien we elkaar weer. Per 1 januari heeft ze een nieuwe uitdaging. Ze woont in de hoofdstad van Cambodja, Phnom Penh en is werkzaam voor The Extraordinary Chambers in the Courts of Cambodia (ECCC) a United Nations Assistance to the Khmer Rouge Trials een hele mond vol. Ik kan niet wachten haar weer te zien, haar te overladen met stroopwafels en kinderachtig samen, om gewoonweg niets, te giechelen als een stel kleuters.
Friendship without borders
Mijn vriendschap met Cindy, is een Friendship without borders!
Heb jij ook zo’n bijzondere vriendschap? Ik ben benieuwd naar je verhaal.
2 reacties
Wat leuk dat je dit verhaal verteld, echte vriendschap – mooi!
Thanks Tikva