Denk eens aan Hannover
Waarschijnlijk denk je bij een citytrip in eerste instantie niet aan Hannover. In tweede instantie misschien ook wel niet. Dat is jammer, de hoofdstad van de Duitse deelstaat Nedersaksen heeft genoeg te bieden.
Hannover is een van de grootste steden bij onze Oosterburen, echter geniet het niet de faam zoals bijvoorbeeld Berlijn, Keulen of Hamburg. In plaats van over de Duitse Autobahn richting de Duitse hoofdstad te racen, hou eens halt in deze stad met karakter met haar historische centrum, hippe wijken en verborgen pareltjes.
➡️ Over over de Autobahn racen gesproken. Vergeet niet de milieusticker Duitsland!
Het begint met historie
Gids Tino van Visit Hannover neemt me mee door de stad waar hij al jaren woont en werkt. Hij kent elk hoekje en geheim plekje van zijn woonplaats. “Wat wil je zien,” vraag Tino me. “Alles!” reageer ik enthousiast. Alles is wat lastig, Hannover is een grote stad en mijn verblijf is niet onbeperkt. “Laten we met het historische centrum beginnen,” stelt hij voor terwijl we de lobby van Grand Hotel Mussmann verlaten.
Met de wind op kop stappen we langs de oever van de Leine, de plek waar vermoedelijk in de 10e eeuw de eerste nederzetting ontstond. De Begijnentoren die teruggaat naar de 14e eeuw staat in schril contrast met de bontgekleurde struise dames aan de andere zijde van het water. De zogeheten Nana’s van kunstenares Niki de Saint Phalle doen menig bezoeker de wenkbrauwen fronsen.
De binnenstad is klein maar fijn. “Wat een prachtige vakwerkhuizen,” zeg ik. Tino kijkt bedenkelijk en reageert; “Niet origineel. Na WOII lag de stad in puin, tijdens de wederopbouw werden restanten bijeengebracht om opnieuw een geheel te vormen.”
Schoonheid van weleer
‘De buik van Hannover’, de Markthal, is een groot stalen/glazen bouwwerk waar zo’n 50 handelaren heerlijke delicatessen aan de man brengen. We houden er halt voor een snelle lunch om vervolgens door de snijdende wind onze weg richting de Aegidien Kerk te vervolgen. Over historie gesproken. Waarschijnlijk stond reeds in de 10e eeuw hier al een kapelletje, dat in de 12e vervangen werd door een basiliek welke uiteindelijk uitgroeide tot een gotisch gebedshuis. Waarschijnlijk een pracht van een gebouw. Een bommenhagel maakte in 1943 van de pracht en praal echter een ruïne. Ik kruip dieper in mijn kraag, terwijl de wind door het karkas van de kerk waait. Binnen de buitenmuren staar ik naar de gedenkplaats voor slachtoffers van oorlog en geweld. Om stil van te worden.
Megalomaan
Moeilijk over het hoofd te zien, het nieuwe stadhuis. Begin twintigste eeuw begon men aan de bouw van megalomane pand. Ruwweg twaalf jaar later was de drassige grond verdwenen en Hannover een landmark rijker. Om aan de kou te ontsnappen, stappen Tino en ik door de zware deur naar binnen. De geschiedenis les gaat door. Mijn gids leidt me, middels maquettes in de pompeuze hal, door Hannover in het jaar 1689, 1939, 1945 en het heden.
Knoeien!
“Kom,” zegt Tino en duwt me een café binnen. “Dit hoort er gewoon bij als je in Hannover bent.” “Dat valt nog niet mee,” lach ik zenuwachtig omdat ik het idee heb dat de halve kroeg me aankijkt. Terwijl de drank langs mijn kin en hand loopt, onderdrukt Tino zijn lach. Lüttje Lage, bier en schnaps, in twee verschillende glazen, in een keer op drinken is een ware kunst.
De andere kant van Hannover
De volgende dag is de wind wat gaan liggen, nu vallen er af en toe wat druppels uit de lucht. Getooid in een must, gewapend met een paraplu wacht Tino al weer geduldig op me in de lobby. Tijd voor meer Hannover.
“Dithmars Kaufhaus is een begrip in de stad. Alles waarvan je niet eens wist dat je nodig zou kunnen hebben, is er te koop.” Via een binnenplaatsje, duw ik een stalen deur open. Een muffe geur komt me tegemoet. Dit is de Kringloopwinkel, der Kringloopwinkels. De gerimpelde eigenaresse ruikt net zo muf als haar inboedel, maar wat een feest hier rond te struinen.
Street art
Het leek zo’n goed idee. Wonen, werken, winkelen, allemaal op een plek. Het Imhe Zentrum was ooit een grote hit. Iedereen wilde er wonen. Ooit. Nu niet meer. Voor een flinke portie urban exploring is dit vrijwel verlaten complex een waar walhalla. Net na mijn bezoek sloot helaas het de overzijde gelegen Indiego Glocksee, een creatieve club. De met streetart beschilderde gebouwen, zijn gelukkig nog wel te bewonderen.
Tip: ga voor een bijzonder avondje uit naar Cumberland. Theater, maar dan anders.
Vanuit het prachtige metrostation Kröpcke, is het niet ver naar Linden, misschien wel een van de hipste wijken van de stad. Tino en ik struinen door Linden-Nord. Een plek waar creatie, street art en eigenzinnige ondernemers hand in hand gaan.
Ik kom terug
Hannover, in de zomer kom ik terug. Dan stap ik met Tino op de fiets om nog meer bijzondere plekken te ontdekken. Tot snel.
➡ Of bezoek Hannover tijdens de kerstmarkt ‘the most wonderful time of the year’