Op het moment dat ik werd meegevraagd naar Spanje om de badplaats Benidorm te bezoeken moest ik daar even over na denken. Ben ik wel de juiste doelgroep? Nee, niet of ik te jong zou zijn, eerder te oud, want deze reis zou in het teken staan van Jong Benidorm.
Benidorm, here I come
Bikini, zonnebrand en wat kleren in mijn handbagage trolley en ik ben klaar om de beroemdste badplaats aan de Costa Blanca te gaan ontdekken. Wanneer ik het vliegtuig verlaat en het transfer vanuit de luchthaven naar mijn strandbestemming achter de rug is wijst de klok half tien. “Lekker naar mijn kamer, douchen en op tijd naar bed,” denk ik bij mezelf. Carola van Visit Benidorm heeft daar andere ideeën over, ze neemt me mee op sleeptouw. Tijd voor tapas! De kok van Gastrobar Le Sol overlaadt onze tafel met gerechten waar je je vingers bij af likt.
Fijne wijnen
De volgende ochtend begin ik de dag zoals ik die de avond ervoor geëindigd ben, met wijn. In Alfaz del Pi, ongeveer tien minuten rijden buiten Benidorm word ik door Mayte Pardo verwelkomt op Bodega Enrique Mendoza. Een plek zo sereen en rustig dat je je nauwelijks voor kunt stellen dat het strand- en uitgaansleven zo dichtbij zijn.
In mijn leven heb ik wel meer wijnboerderijen bezocht en ook hier hoor ik met interesse het verhaal aan van de verschillende generaties die de ranken al decennia beheren en neem ik de ronde langs de verschillende vaten voor lief omdat ik weet wat er aan het einde van de toer op me wacht. Iets meer dan twaalf uur nadat ik geland ben, nip ik van een Chardonay én een Alicante én een Petit Verdot én een Chiraz.
Tweemaal op twee wielen
Nu mijn armspieren zijn losgemaakt is en een aantal glazen naar mijn mond heeft gebracht, is het tijd mijn kuiten wat beweging te zetten. Met een stalen ros van Marco Polo Expediciones rijd ik langs het Poniente en Levante strand. Het echte werk wacht op me, wanneer ik naar een uitzicht punt rij. Een etappe van de Spaanse wielerronde Vuelta is er niets bij. Tegen de steile helling omhoog baan ik me, al zwetend, een weg naar boven. Maar het is de moeite waard. De beiden stranden liggen aan mijn voeten, het achterland toont haar droge plekken, in de verte doemt een parasailor op aan de horizon.
Helling af en zo door naar het oude centrum. Fiets op slot en opnieuw tapas op het menu. Ook bij La Taperia Cerveceria De Aurrera weten ze hoe ze de inwendige mens moeten verwennen. Met een meer dan voldaan gevoel heb ik het idee dat ik geen stap meer kan verzetten. Gelukkig vergt de volgende activiteit wel behendigheid maar niet al te veel lichamelijke inspanning.
Sergio van Costa Blanca Tour Services legt met een brede grijns de kneepjes van het Segway rijden uit. Eenmaal de slag te pakken, touren we via de boulevard de heuvel op, zo op twee wielen Parc Natural de la Serra Gelada in. Wow, wat is het hier mooi!
Benidorm van bovenaf
Nog maar amper een volle dag in Benidorm en de stad heeft me al om haar vinger gewonden. Ik kan niet anders dan toegeven dat ik het (meer dan) prima naar mijn zin heb hier. Tijdens een korte break in het programma, mijmer ik op mijn balkon van het Sol Costa Blanca Hotel over wat ik in deze korte tijd allemaal al gedaan heb. Mijn smaakpapillen draaien overuren, Benidorm smaakt letterlijk en figuurlijk naar meer.
Net voordat de zon zich definitief achter de wolken verstopt, stap ik in de lift van het Madeira hotel. Op de 21e verdieping schuiven de deuren langzaam open en sta ik op het Rooftop Restaurante Belvedere Benidorm. Waar in Nederland de straten na negen uur ’s avonds leeg zijn, zie je hier de mensen juist er op uit trekken. Dineren, flaneren en uitgaan. Een frisse wind waait over het terras, ik besluit mijn diner binnen te nuttigen. Voor het slapen gaan, neem ik nog een afzakkertje bij de KU Lounge. Eén cocktail en dan is het wat mij betreft toch echt tijd om deze fantastische dag af te sluiten.
Dresscode: badkleding
Gisteren heb ik al met volle teugen genoten, kan dit vandaag worden geëvenaard? Het echte werk moet nog beginnen, dat blijkt uit de dag, die tijdens het ontbijt nog voor mij ligt. Dresscode van vandaag: badkleding. Over mijn bikini gooi ik snel een zomerjurkje en wandel over de boulevard naar de kiosk van Acuatic Fun Jetski Excursions. Kleding uit, reddingsvest aan. Tijd voor een tochtje per jetski langs de rotsachtige kust. In het begin lijkt je al hard te gaan, wanneer je 15 km/uur gaat. Met een topsnelheid van bijna 40 km/uur raast de wind pas echt goed langs je oren en door het opspattende water, is een nat pak gegarandeerd.
Nog nadruppelend van mijn avontuur op de jetski, lees ik in een klein kantoortje de instructies door voor een ander avontuur. Snorkelen met behulp van een zee scooter. Ik ben benieuwd.
Duikbril check, snorkel, check. Go!
Gewapend met een duikbril, snorkel en een soort van ei met een motortje erin, stort ik mezelf in de ruige zee. De zee is wild en werpt me bij de eerste stap in het water meteen omver. Au, ik stoot mijn grote teen en schaaf mijn scheenbeen aan een kleine rotspartij net onder het wateroppervlak. De truc is om net achter de vloedlijn je zee scooter te starten, lichtjes gas te geven en relaxed je te laten voortslepen terwijl je het leven onder water bekijkt. Dat valt nog niet mee, de zee is wild. Telkens als ik bijna over het cruciale punt heen ben, werpen een paar gigantische golven me meters terug naar de kant.
Net op het moment dat ik denk dat het me nooit zal lukken, hijst de strandwacht de rode vlag. Met haar fluitje maant ze iedereen het water uit te komen. Op het terras van Come Y Calla leg ik aan voor de lunch en kom ik op adem. Mijn haar is nog maar amper in het zonnetje opgedroogd of er staat me voor de derde keer vandaag een nat pak te wachten. 
Een klein kusje
Terwijl ik mezelf in een wetsuit hijs, krijg ik van een medewerkster van Mundomar uitleg over wat ik allemaal wel en vooral niet mag doen, wanneer ik het water betreed. Langzaam ga ik op de rand van het bassin zitten en meteen heb ik een kus te pakken. Van een dolfijn wel te verstaan. Plagend spettert ze me daarna nat en schurkt tegen me aan, bedelend naar een aai over haar taaie huid.
Voor mij was dit onderdeel het hoogtepunt van de dag, maar het letterlijke hoogtepunt ligt in het water pretpark naast Mundomar, in Aqualandia. Of ik misschien interesse heb om van een van de twee Vertigo-waterglijbanen, de langste glijbanen van Europa, af te gaan. Het idee: je stort je met honderd kilometer per uur 33 meter loodrecht naar beneden voordat je in de waterbak afremt. Sorry, ik denk dat ik dit keer even bedank.
Showtime
Mijn bikini heb ik verruild voor avondkledij en mijn haar heb ik ontdaan van al het zoute zeewater dat er vandaag ingekropen is. Met open mond kijk ik uren naar de show die in Benidorm Palace uiterst professioneel wordt neergezet. Van flamenco tot slapstick, golden oldie nummers om op te dansen, tot een acrobaten voorstelling, een lasershow en illusionistenacts. Het passeert allemaal de revue. Net als de echte revuemeisje, die weinig tot de verbeelding overlaten…. Deze dag heeft niet alleen mijn vorige dag geëvenaard, nee zelfs overtroffen.
Off-road
Na de show heb ik me nog laten verleiden tot een drankje in de oude binnenstad van Benidorm. In de smalle steegjes zijn leuke barretjes, waar ik tot in de kleine uurtjes gezellig buiten aan een drankje nip en me onder de Spanjaarden begeef. Het was dus maar een korte nacht.
Voor mijn laatste dag in deze badplaats, laat ik de kust even links liggen. Met een Jeep tour rij ik via het schattige plaatsje Altea het hoger gelegen achterland in. Een gebied vol kaktussen, kruidenplanten en velden vol Nísperos. Korte boompjes met vruchten die doen denken aan een abrikoos. De bikini kan voor de laatste keer uit de tas getrokken worden.
Bij de Algar watervallen springt de een na de ander van een plateau het verkoelende water in. Relaxen of pootje baden bij de lager gelegen waterpartijen is vanzelfsprekend, ook toegestaan.
Hasta luego
Zeg je Spanje, dan zeg je Paella. Oorspronkelijk uit de keukens in Valencia maar tegenwoordig overal in het land, in vrijwel elk restaurant, verkrijgbaar. Restaurante Ulia schotelt mij in ieder geval een hele goede paella voor. De perfecte laatste lunch spot. Daarna volgt het onvermijdelijke afscheid. Ik heb Benidorm nog niet verlaten maar weet nu al dat ik terug zal keren. Jong Benidorm, voor iedereen die jong van geest is.
Meer Benidorm, lees je terug in mijn artikel Bruisend Benidorm