Regelmatig had ik het haar al beloofd. Een dagje Artis Amsterdam. Op een of andere manier kwam het steeds niet van, maar lang leve studiedagen. Die zijn perfect om plannen uit te voeren die anders blijven liggen. Op een zonnige maandagochtend wandelen we dan toch eindelijk de dierentuin binnen.
Artis Amsterdam, daar zijn we dan
“Mam, toen jij klein was, toen bestond deze dierentuin toch ook al,” vraagt onze nieuwsgierige 8-jarige terwijl we bij de kassa op onze kaarten wachten.
“Jazeker,” bevestig ik. “En toen oma klein was en andere oma (zo noemt ze mijn oma van 92) klein was. En daarvoor ook al.”
Ze kijkt me verwondert aan; “Echt?”
“Echt! Artis Amsterdam bestaat al sinds 1838….”
Dat blijkt erg moeilijk te bevatten als je in groep 5 zit.
Inmiddels hebben we de entreebewijzen en een plattegrond in onze handen en kan ons dagje Artis Amsterdam van start gaan.
➡️ Lees ook: Artis, meer dan aapjes kijken in de oudste dierentuin van het land
Eerste stop: Vogelhuis
Voor de kolossale Watoessirund op het kamelenveld heeft ons dametje geen oog. Onder het mom van ‘dat is toch gewoon een koe’ banjert ze de beesten voorbij en zet koers richting het vogelhuis.
‘Het huidige Vogelhuis (B.J. Ouëndag 1910, verbouwd 1959) rust nog steeds op de fundamenten van het eerste uit 1852 van architect S.A. van Lunteren, en behield grotendeels dezelfde opzet. Het vroegste Vogelhuis bevatte ook een planten- en reptielenserre, en een winterstalling voor antilopes’ – bron www.artis.nl
Net voordat ze het prachtige pand wil betreden houdt ze halt.
“Mama! Kijk!
Dat zijn er toch?
Dat zijn toch hornbills?”
Hoog boven in een kooi zit een parmantig stelletje met een stel grote snavels.
“Volgens mij heb je gelijk, lieverd, maar ik weet het niet helemaal zeker.”
“Die wilde je toch zo graag zien toen we in Maleisië waren?”
Ze heeft gelijk. Tijdens een verblijf in Kenyir Lake hoopte ik deze vogels in het wild te spotten.
➡️ Lees ook: Hornbills spotten bij Kenyir Lake
Nog vol van haar ontdekking huppelt ze door het vogelhuis op zoek naar vogels die haar kunnen bekoren. Het is voor de aanwezige fladeraars knap lastig om de neushoornvogels te overtreffen….
Kris kras door Artis Amsterdam
Op zich was het redelijk logisch geweest om na het Vogelhuis, het apenhuis te betreden. Dan ziet onze jonge bezoekster echter dat er in Artis Amsterdam pinguins zijn. Daar moeten we toch echt, écht eerst even gaan kijken.
“Kijk nou, hoe schattig. Ik zou er best een mee naar huis willen nemen.”
“Ik niet,” zeg ik haar. Schattig zijn ze zeker, maar ik vind ze teveel stinken.
Mijn opmerking wordt beantwoord met “Wat je zegt, ben je zelf.”
Ik weet nu alleen niet of ik schattig ben of dat ik stink 😉
Het antwoord zal ik nooit weten, mijn mini-me is al weer een ander interessant beest op het spoor.
Allemaal beestjes
Van prairiehondje naar zeeleeuw en van argusfazant naar vicuña (niet te verwarren met lama of alpaca). Van aquarium tot reptielenhuis. Tot aan de lunch gaan we van hot naar her en weer terug door de dierentuin.
Het dier dat de meeste indruk maakte op onze jonge bezoekster: de zwarte panter.
Reis door het heelal
Even een rustmoment. Op het gemak lunchen. Terwijl we onze tosti in het restaurant eten, wordt er omgeroepen dat de film in het aangrenzende planetarium weldra van start gaat.
“Mam, zullen we dat doen, we zijn hier nu toch?”
De gehele voorstelling zit ze op het puntje van haar stoel en kijkt en luistert aandachtig naar de getoonde film.
“Dat was echt supercool” klinkt wanneer het licht in de zaal weer aangaat. Gevolgd door. Zullen we nu de olifanten gaan zoeken?
Vlinderpaviljoen
Was het planetarium al een topper, in het vlinderpaviljoen is ons meisje ook echt niet weg te slaan.
De medewerker van Artis kan de reeks vragen bijna niet aan.
“Wat is dit voor een vlinder? Hoe oud kan die worden. Eet tie alleen maar kiwi?”
De Glasvleugelvlinder wordt tot mooiste van de k(l)as gekroond.
“Die vond ik echt zo bijzonder,” klinkt het stellig.
Spelen in Artis Amsterdam!
Het maakt niet uit waar je met een kind naar toe gaat. Hoe interessant de omgeving is, zodra er een speeltuin in het vizier is, dient er geklommen en gegleden te worden. Met onze dochter is dat niet anders. Ik kan haar geen ongelijk geven.
Het enige Microbenmuseum ter wereld
Ik hoef je vast niet uit te leggen dat we op en top genoten van onze dag in Artis Amsterdam. We genoten zelfs zo hard, dat we helemaal geen tijd meer hadden om naar Micropia te gaan (combi-ticket).
‘Micropia is een wetenschapsmuseum in Amsterdam waarin het publiek kennis kan maken met microscopisch kleine organismen. Het laat het nut zien van het onzichtbare, microscopische leven: bacteriën, virussen, algen en schimmels.’
Sorry Micropia, een bezoek aan dit museum zal, helaas, moeten wachten tot een volgende studiedag….