Taiwan | Tour door Taiwan – behind the scenes

“Taiwan, met dezelfde afmetingen als Nederland, is wellicht niet de eerste bestemming die bij je op komt bij een trip naar Azië. Toch doe je jezelf tekort wanneer je Taiwan links laat liggen.”De openingszin voor het artikel dat ik over deze bestemming schreef voor Tripnieuws Magazine. Niet alles wat ik deed, at of waar ik sliep, komt terug in het artikel. Daarom neem ik mee op een behind the scenes tour door Taiwan.

ABC: Amazing Business Class

Turkish Airlines droeg zorg voor de vluchten Amsterdam – Istanbul – Taipei v.v. Het eerste traject legde ik af in economy class, de andere trajecten – wat een feest! – mocht ik plaats nemen in de business class. Wanneer ooit nog eens heel rijk word, vlieg ik nimmer meer economy, ik kan hier best aan wennen. De flying chef maakt een plaats in het voorste gedeelte van het vliegtuig nog aangenamer. Ik geloof niet dat ik ooit als een eerder zo lekker at aan boord van een toestel.

Op eigen benen

Alvorens het officiële programma begint, slenter ik de avond van aankomt door de wijk Ximendeng (zie hiervoor de vijf tips die reeds eerder deelde)

Tuin van Taiwan

De uitvalsbasis in Taipei is het Taipei Garden Hotel. Een fijne plek op een prima locatie.

Tijd voor serieuze sightseeing

Mijn jetlag en ik bezoeken alvorens een dag vol sightseeing begint de nabij gelegen vogeltjesmarkt. Tegen de tijd dat ik terug bij het hotel ben, staat gids Mr. Albert al te trappelen van ongeduld. Let’s go!

Eerste stop: kalligrafeerles. In een onbeduidend kantoorpand met smalle gangen is een klasje gecreëerd. Een enthousiaste oudere dame brabbelt in het Chinees hoe je sierlijk de karakters op het papier tovert. Leuk geprobeerd, maar tikje zonde van de tijd. En door!
Eyecather, landmark, voormalig hoogste gebouw ter wereld Tapei 101 wacht. De verloren tijd wordt enigszins gecompenseerd door het feit dat ons groepje met een speciale lift – lees: dus niet uren in de rij wachten – naar boven mag. Voor de lunch staat er nog een bezienswaardigheid gepland: Lungshan Tempel. Een aanrader! Hurry hurry.

Lunchen voor je leven

Gemiddelde wachttijd 70 minuten, oh wacht, 80 minuten. Din Tai Fung is een populaire lunchspot, wachten is een schone zaak. Klein detail: we hebben een binnenlandse vlucht te halen….. Mr. Albert trekt de serveersters een paar keer aan het jasje, maar de dames zijn onverstoorbaar. Ineens is er dan toch een tafel beschikbaar.  Zo jammer dat er eigenlijk geen tijd is optimaal te genieten van deze lekkernijen, het programma gaat onverbiddelijk door.

Na het rennen, volgt vliegen

Next stop: Hualien. Slechts drie kwartier duurt de vlucht – inclusief het uitserveren van een pakje drinken – en dan sta ik in de tweede stad van het land. Voordat er naar het hotel gegaan wordt, nog twee stops. Qingshui Cliffs, steile rotspartijen langs de kust. Indrukwekkende natuur, hilarische Chinezen die enkel geïnteresseerd zijn in het maken van selfies. Het is als duister als de bus het terrein van de Pine Gardens op rijdt. Naar verluidt beleefden Japanse kamikazepiloten in de jaren veertig hier nog een voortreffelijke avond – compleet met drank en vrouwen – alvorens zij de volgende dag hun missie volbrachten. Inchecken in het Lake Shore Hotel – sorry geen foto’s van gemaakt – dineren en we gooien er nog even een avondmarkt tegenaan. De Hualien Dongdamen Nightmarket is niet zo gezellig als ik gehoopt had. Tevens woon ik er een gratis folk dance show bij, die wel vermakelijk is. Trusten!

Ochtend tocht

Begin de dag met een dansje, oh nee, met een fietstochtje. Het Liyu meer leent zich daar prima voor, aangezien de afmetingen klein én fijn zijn (1.6 km lang – 930 meter breed). Het weer is lekker en de sportieve Taiwanezen die zich rond het meer begeven, vriendelijk.

Te voet verder

Een tikje bezweet neem ik weer plaats in het mini-busje, de chauffeur toert de bergen in. De Taroko kloof is de volgende bestemming. Net na de ingang piept de Eternal Spring Shrine tussen de enorme klif uit. “Straks, bezoeken we deze,” zegt Mr. Albert stellig. Helm op en een wandeling langs de Swallow Grotto heeft prioriteit bij deze gids. Eenmaal dit stuk afgelegd koerst het vehicle naar de plek waar eerder deze middag niet gestopt kon worden.  Uiteindelijk zie ik niets, het regent inmiddels pijpenstelen. Erg jammer. “Dan maar naar het hotel,” piept de tourleader.

Op weg naar het Silks Place Hotel – zo’n tof hotel, overigens – klaart het weer op en kan er gewandeld worden. Op de Lushui Heliu en Baiyang route stap ik, wat rest van de middag, weg. Wat fijn even actief bezig te zijn.  Het diner vind plaats in het hotel – buffet, zeer lekker – samen met andere deelnemers aan deze trip sluiten we dag met een cocktail af.

De wielen van de bus

Viel de ene tempel gisteren nog letterlijk in het water, de Hsiang-te tempel – nabij het hotel – staat er in het ochtendgloren prachtig bij.  De vele treden naar de top, zijn voorlopig de laatste beweging van de dag, aangezien de tocht van vandaag over het hoogste punt van Taiwan leidt. Veel kilometers maken over slingerende bergwegen dwars door het Hehuan gebergte, stijgend naar 3.275 meter. Af en toe stoppend voor wegwerkzaamheden in verband met vallend gesteente. De wielen van de bus maken overuren, eenmaal over de top, staat de lunch gereed op 2.044 meter.

Chung Tai Chan klooster

Er is een rondleiding geregeld bij het Chung Tai Shan , thuis van één van de grootste boeddhistische kloosterordes van Taiwan. In  1987 stichtte Wei Chueh de orde en het bombastische complex was gereed in het najaar van  2001. Om eerlijk te zijn, weet ik niet zo goed wat ik van het complex, de dame die ons rond leidt en de orde moet vinden….. Laat ik het zo zeggen, voor mij hadden we hier niet voor om hoeven rijden.

Room for…

”
Kleine paniek bij aankomst bij Sun Moon Lake, de receptioniste van het Fleur de Chine Hotel kan de reservering nergens vinden. Gelukkig komt alles goed en kan ik naar mijn kamer. En wat voor een, het lijkt wel een balzaal. Compleet met theeceremoniehoekje, een inloopkast en uitgebreide badkamer. Er kan met gemak een heel elftal in mijn kamer verblijven, zo groot!

Zonnig Sun Moon Lake

Het ochtendzonnetje laat de daken van de Wenwu tempel schitteren. Vanaf deze plek heb ik schitterend zich over het Sun Moon Lake, een zeer geliefde plek bij Taiwanees honeymooners.

Do as the locals do

En de locals stappen aan boord van een klein plezierjacht dus dat is wat Mr. Albert ook met ons groepje doet. Tevens maken we, onder luid gejoel van verschillende schoolklassen, een tochtje per kabelbaan.

Als een kogel

Tijd voor lunch is er niet, de Taiwan High Speed Rail wacht niet. Dunkin’ donuts op het station nabij Taichung is weer een klant rijker, niet wetende dat Mr. Albert een lunchpakketje heeft versierd. Minder dan een uur later, ben ik terug in de hoofdstad Taipei.

Op uw plaats

Direct door met het programma. Eerst de schatten van het National Palace Museum bewonderen – foto’s maken NIET toegestaan – aansluitend naar het Chiang Kai Shek Memorial Hall voor het wisselen van de wacht. Tijdens een eerdere reis naar Taiwan zag ik dit spektakel al een bij de Martyrs’ Shrine, maar op deze plek is het misschien nog wel indrukwekkender.

Als de dag verdwijnt

Hoewel de Taiwanese keuken erg lekker is, zou wat afwisseling ook geen kwaad kunnen. Buns Bao biedt dat. Traditionele gerechten in een modern – ecologisch verantwoord – jasje. Heerlijk! Aangezien ik de avondmarkt in Hualien niet geheel aan me besteed was, geef ik het fenomeen in Taipei een tweede kans. Raohe Nightmarket vond ik erg gezellig, de Huaxi Street Tourist Night Market – beter bekend als Snake Alley – kon me alles behalve bekoren.

Gouden tijden

Laatste dag, laatste bestemmingen op het programma. Het is fris en regenachtig vandaag, de verlaten goudmijn van Jioufen, lijkt hierdoor nog troostelozer.

Terug in de tijd

Jioufen heeft naast het Goudmijn Museum ook een oud centrum. Hier is het een stuk drukker. Chinese tourgroepen drommen door de nauwe straatjes van het stadje. Wanneer de tourgroepen terug naar de bussen zijn gekeerd, zijn de steegjes een walhalla voor shoppers en smulpapen. Aan souvenirstalletjes en eettentjes geen gebrek. Gezellig om doorheen te slenteren.
Mr. Albert regelt een theeceremonie, eentje die een tikje in het niet valt, bij de ceremonies die ik eerder in Zuid-Korea bijwoonde.

Land van lantaarns

Pingxi is beroemd om haar lantaarns. Grote lantaarns, kleine lantaarns het maakt niet uit, hier hebben ze lantaarns. In de drup mag ons clubje een manshoge lantaarn beschilderen en oplaten. Niemand is echt enthousiast om in dit weer door – op zich zeer leuke straatjes – te flaneren.

Conclusie

De reis zit er op. Ik hou van Taiwan, maar deze trip liet niet altijd de mooiste kanten van het land zien. Soms was er net iets te veel ingespeeld op wat Aziaten leuk vinden, niet wat Westerlingen interesseert. Het reisschema was overvol – zodat ons groepje ter plaatse besloot zaken te schrappen. Het weer zat niet altijd mee en Mr. Albert….. Ach daar zou ik een apart artikel aan kunnen spenderen (maar dat doe ik niet).

Ik ontdekte nieuwe plekken en ik ontdekte nieuwe plekken op plekken waar ik al eerder was (kun je het nog volgen?) en genoot van plekken die ik al tijdens eerdere reizen in mijn hart sloot. Taiwan, the hart of Asia.