Hongkong | Chungking Mansions

Waarschijnlijk is er geen andere plek in de wereld, zoals Chungking Mansions in Hong Kong, de budget accommodatie getto van de stad.

Welkom in Chungking Mansions

Een enorm verwaarloosd, grijs betonnen blok, gaapt ons aan, wanneer we de metro hebben verlaten.  Bij de ingang, waar geuren van samosa, afval, zweet en wasmiddel elkaar vermengen, spreekt Bablu ons aan. Een jonge Indiër, die maar al te graag zijn ‘New Delhi Guest House’ aan ons wil tonen.

Low price, high service

Budget-gewijs, is Chungking Mansions een hele goede optie. Prima locatie, voor een nog betere prijs. Maar wat krijg je er voor terug? In een oude Lonely Planet (jaren ’80) van mijn werkgever, stond reeds geschreven:

“Vermijd deze onheils plek…. Binnenkort zal het complex waarschijnlijk afgebroken worden….” 

Toch niet, 10 augustus 2003, staan we voor de centrale ingang van het ‘monster.Bablu babbelt intussen vrolijk verder. “All rooms have air conditioning, and all rooms have T.V. my friend. All calls within Hongkong area are for FREE,” juicht hij het uit. “Very very good price, come and I show you…..” Op dat moment denk ik nog; alsof ik iemand ga belllen, vanuit mijn kamer…, maar die telefoon zou nog handig blijken.

Going up

Terwijl we op een van de twee liften wachten, zien we op de beveiligingscamera’s een groepje Afrikaanse mannen naar beneden komen. “Ghana,” legt Bablu uit, het zijn zijn buren, die een naai atelier op dezelfde verdieping runnen. Breed lachend stappen de mannen op de begane grond uit en schudden onze Indiër hartelijk de hand. Kreunend en steunend vervoert de lift ons naar de 5^e verdieping.

Slapen in een kast

Bablu opent de deur van onze kast. Ok, het is geen kast, maar een kamer, echter qua afmetingen doet het niet onder voor een kast. “Ik leg schone lakens op het bed,” ratelt onze host door. En dat had hij misschien beter niet kunnen doen. Nu wordt ineens zichtbaar hoe vies het matras is en de lakens die hij voor de wasmand in gedachten heeft, zien er mijn inziens net iets beter uit dan de exemplaren die hij nu, onvermoeid, op onze slaapplek drapeert.

Special price for you, my friend

Het spel van onderhandelen begint, maar ook nu is het vooral de gastheer die het woord voert. Zonder dat we er een speld tussen kunnen krijgen, zakt hij zelf al met de prijs. “I like you guys, so for this room, only HK$ 100,- (ong. €10,-).”  Om er zeker van te zijn dat we de kamer zullen accepteren, gooit hij ook nog een stuk zeep en een handdoek erbij in de aanbieding. Voorlopig boeken we het hok, voor een nacht, daarna zullen we wel verder zien.

Snel weer naar buiten

De fles gekoeld water, blijkt een fles die opnieuw gevuld is met dubieus sterk naar chloor riekend water. Snel de dop er weer op. We laten de kamer voor wat het is. Het duurt lang voordat de lift komt, op zoek naar het trappenhuis. Via een wirwar aan gangen, doorsteekjes en binnenplaatsjes vinden we die. De rotzooi en de betonrot doen ons echter besluiten, de beste uit twee kwaden te kiezen, oftewel, toch maar de lift te pakken. We blijven zo lang mogelijk buiten om het verblijf in de kamer zo kort mogelijk te houden. Wanneer we uiteindelijk laat van de Temple Street Nightmarket terugkeren, slepen we onszelf naar onze tijdelijke hangout.

Bonje met de buren

Bablu heeft blijkbaar tijdens onze afwezigheid meer klanten weten te lokken, want er heerst volop bedrijvigheid in de kamers naast ons. Het is dat we taal die gesproken wordt niet machtig zijn, anders konden door de bordkartonnen wandjes heen, de gesprekken van de familie naast ons woord voor woord volgen. Door de toename aan gasten is de toilet annex doucheruimte continu bezet. Aan de onsmakelijke geluiden te horen, heeft een van de buren last van zijn darmen en een beeldschone mevrouw uit Pakistan, was de kleren van haar kinderen. Wanneer iedereen klaar is, is de natte cel een puinhoop van jewelste en is er ook geen warm water meer………

Hel-lup!

Terwijl mijn reisgenoot, in het benauwde slaapvertrek, een paar muggen probeert neer te slaan, krijg ik jeuk (misschien is het suggestie). IEEEEEE, een harde gil. Terwijl ik mijn hand in een tasje fruit steek (dat ik gedurende mijn afwezigheid op de kamer had gelaten), kijken twee nieuwsgierige oogjes mij aan. Er zit een kikker (of was het nou een salamander) in! Zeker weten dat die er nog niet in zat, toen ik het fruit deze ochtend kocht. Waar komt dat beest vandaan en wat houdt er zich nog meer schuil tussen deze muren? Ik wil het niet weten. Er is eigenlijk maar een ding dat ik wil, weg hier.

In hét boek, de Lonely Planet, kiezen we het Shamrock hotel uit en bellen, gratis, naar de receptie. Er zijn nog kamers en we kunnen nog inchecken (het is reeds 23.15 uur), geen probleem. De rugzakken, nog niet uitgepakt, slingeren we snel op onze rug en gaan……..

Pech!?

Misschien hadden wij het even niet zo goed getroffen, al hoewel….
Lees ook eens het verhaal van:
CNN reporter Nicholas Olczak – A thrilling look at Chungking Mansions
John Carney – Chungking Mansions a study of life lived in the raw

Heb jij wel eens in Chungking Mansions geslapen? Ik lees graag je ervaringen!

Meer Hongkong

Hongkong | De leukste Hongkong markten
Hongkong | Vijf favorieten: parken in Hongkong