Noorwegen | Stage in Scandinavië

Terugdenkend aan Noorwegen, denk ik aan de schitterende natuur. Het Geirangerfjord, de Hardangervidda en Briksdalen zijn daar mooie voorbeelden van. Daarnaast zie ik in gedachten weer de typisch Noorse staafkerken en het Vigelandpark in Oslo. Haal ik herinneringen op aan de Scandinavische cultuur als ik de foto’s bekijk van de hoofdstad of het openluchtmuseum van Maihaugen. Bovendien staat Noorwegen voor mij gelijk aan de steile bergspoorbaan Flåmbanen of een rit op spectaculaire bergwegen zoals de beroemde de Trollstigveien.

Stage in Noorwegen

In het kader van mijn opleiding aan de Nationale Hogeschool voor Toerisme & Verkeer (NHTV) was stage lopen een vereiste. Mijn keuze viel op het begeleiden van rondreizen. Bij Pelikaan Reizen, een reisorganisatie uit het Brabantse Zevenbergen kon ik een zomerlang aan de slag. Niet naar de bestemmingen Spanje & Italië zoals ik had gehoopt, maar in 1998 mocht mee op een aantal reizen naar Noorwegen en een maal naar Hongarije.

De oversteek naar Oslo

Na half Nederland door te reizen met ‘mijn’ chauffeur Ben, crossen we via Bremen en Hamburg naar de Duitse havenstad Kiel. De Stena Line ferry brengt mij en mijn groep in een nachtje varen naar Göteborg. ’s Avonds staat er in het buffetrestaurant een uitgbreid smörgåsbord gereed. Een enorme hoeveelheid warme en koude gerechten, zoveel als je maar wenst. Wat dacht je van diverse vis en schaal- & scheldieren zoals Kräftskiva of Surströmming. Aangevuld met gekookte en gebraden vleessoorten (ook rendier), Köttbullar, een keur aan kaas. Manden met brood en alsof dat nog niet genoeg is, kun je ook nog gebakken en gekookte aardappelen opscheppen. Nog ruimte over, pak dan nog een schaaltje vruchten of een van de lekkere nagerechten. Klinkt goed, niet waar? Jammer dat ik toentertijd een tamelijk moeilijke eter was…

Spannend

Zeker tijdens mijn eerste reis vind ik alles best een tikje spannend. Ik ga dan vroeg naar mijn hut en neem al mijn aantekeningen nog eens goed door om goed beslagen ten ijs te komen gedurende mijn stagedagen op de bus.
Rond een uur of negen de volgende ochtend meert de ferry aan. God morgon Svenska! Nee, we zijn nog niet in Noorwegen, via de Zweedse scherenkust touren we naar het plaatsje Svinesund. Het oversteken van de brug van 420 meter brengt me van het land van Ikea en Volvo naar de bestemming waar ik wezen moet. Hei Norge!

Van Vigeland naar Vikingskipet

Sightseeing in Oslo, mag natuurlijk niet ontbreken tijdens een reis door Noorwegen. Makkie voor mij, want de reisorganisatie huurde hier altijd een lokale gids. In een ochtend snuiven we cultuur op in de stad, de gids geeft tekst en uitleg bij het Rådhus, het Koninklijk paleis en het beroemde Vigeland beeldenpark. Officieel heet het Vigelandsanlegget gelegen in het Frognerpark, het telt 212 stenen en bronzen beelden, welke de kringloop van het menselijk leven symboliseren. Nooit zag ik eerder – en erna denk ik ook niet – een park dat zoveel indruk op me maakte. Zo mooi!

Via Lillestrøm op naar Hamar, ja inderdaad van het schaatsen. Wist je dat het zelfs al sinds 1890 het centrum van de schaatssport is? In 1994 de Olympische Winterspelen in Lillehammer plaats, maar de schaatsonderdelen werden in het Vikingskipet in Hamar gereden, een van de snelste ijsbanen ter wereld.

Stoere strijders en eeuwenoude tradities & folklore

Er was eens….een babyprins met de naam Haakon. In een oorlog, waar ik de details van besparen, stierf zijn vader, de kleine spruit als troonopvolger achterlatend. De Birkebeiner waren gedurende deze donkere periode in de Noorse geschiedenis een rebellerende partij en zorgden ervoor dat het jongetje door weer, wind, kou en sneeuw op ski’s van Rena naar Lillehammer werd gebracht, waar hij zijn taak zou kunnen gaan vervullen. Nog elk jaar wordt ter nagedachtenis aan deze heldentocht een langlaufwedstrijd tussen de twee plaatsen georganiseerd.

En de naam? Tijdens mijn stage vertelde iemand me daar het volgende over; om zich te weren tegen het slechte weer bonden de mannen (berken)boomschors om hun benen om warm te blijven. Of het waar is….?
Het openluchtmuseum van Maihaugen openede haar deuren in 1904. Hoe men in het Gudbrandsdal leefde vanaf de middeleeuwen tot nu, is hier te zien. Tradities en folklore herleven in dit prachtige gebied.

Via het Rijk van Peer Gynt naar Lom

Peer Gynt (naar het boek van Ibsen) was eenvoudige boerenzoon. Tijdens zijn leven beleeft hij vele avonturen. Het leeft in bergen van Noorwegen, tussen dorpelingen en kobolds. Hij reist af naar waar hij bij Bedoeïenen verblijft en vaart mee aan boord van een schip. In zijn jonge jaren verleidt Peer een bruid op haar trouwdag. Tevens wordt hij verliefd op Solvejg, een van bruiloftgasten. Door dit ongepaste gedrag moet hij vluchten en bouwt een hut voor zichzelf in de bergen. Solvejg spoort hem op en belooft dat ze altijd van hem zal houden. Peer slaat opnieuw op de vlucht, maar Solvejg belooft op hem te wachten.

Wanneer hij vele jaren later als oude man terugkeer naar de hut om er te sterven, wacht daar nog altijd Solvejg. Haar liefde verlost hem van zijn zonden en hij sterft in haar armen. Wanneer je met de bus door dit gebied rijd, kun je je goed voorstellen hoe Peer zich schuil probeert te houden in het bebost gebied, hopend dat trollen en andere sagefiguren hem niet op zullen merken.

Aantal spijkers: 0

Geen spijkers, nagels of lijm enkel zwaluwstaartverbinding, houten pennen en vastklemmen werden gebruikt voor de constructie van de beroemde Noorse staafkerken. De grootste, die stat in Lom. De kerk werd oorspronkelijk gebouwd in de 13e eeuw en in 1634 en 1663 verder uitgebreid. Het zijn christelijke kerkjes, maar het houtsnijwerk, de motieven en esthetiek gaan terug naar de tradities van de Vinkingen.

Pas op een trol in de bocht!

Not for the faint hearted! Elf haarspeldbochten op een stuk van ongeveer twintig kilometer en uitzicht op Stigfossen waterval, dat is in een notendop de beroemde Trollenweg, de Trollstigen. Het meest hilarische vind ik nog wel, dat aan het begin van de weg een verkeersbord staat (gevaren driehoek) als waarschuwing voor overstekende trollen.

Tijdens een van trips, kreeg een dame op de voorste rij het te kwaad. Ze vond de draaicirkel van de touringcar te groot en het uitzicht door de enorme voorruit iets te weids. Na twee bochten, waggelde ze door de bus om een plaats op de achterbank te bemachtigen. Wanneer iedereen weer op adem is gekomen, volgde de tocht tijdens mijn stageperiode richting Talfjord naar Eidsdal naar de Koning der Fjorden: het Geirangerfjord. Machtig majestueus!

“De Geirangerfjord is uniek en bijzonder mooi – daarom is deze fjord opgenomen op de wereldnatuurerfgoederenlijst van UNESCO” – schrijft VisitNorway

Zachtjes gaan de paardenvoetjes

Tijdens de reis was dit altijd dag 7 in het programma, altijd op een zondag. Een dag om het wat rustig(er) aan te doen. Zelf vond ik dit altijd het leukste onderdeel in het programma een tocht naar de Briksdalsbreen (gletsjer). Een ontspannen tochtje met een paard en wagen brengt je naar de voet van de gletsjer (zie foto van mij en chauffeur Ben – een van de weinige foto’s die ik van mijn stageperiode heb, overigens). Eenieder die een tochtje maakt, ontvangt een handgeschreven certificaat, als aandenken.

Meer gletsjers en watervallen

In Noorwegen leg je lange afstanden af. Van de Briksdalsgletsjer naar Skei, Fjærland, de Jostedalsbreen, via Sogndal naar Mannhiller alwaar we per veerboot het Sognefjord oversten naar Fodnes om uiteindelijk in het Hemsedal aan te komen. Om af en toe de benen te strekken en de rit te onderbreken is een bezoek aan het Norsk Bremuseum een welcome afleiding. Een klein museum dat zichzelf op haar ansichtkaarten als volgt omschrijft:

“The aim of the Norwegian Glacier Museum is to collect, create, and disseminate knowledge of snow, ice and glaciers. This includes understanding both natural environment and the interaction between mankind and nature”

♥ Fjorden

Om bij de grootste hoogvlakte van Europa te komen, staat er weer een dag vol natuurgeweld gepland. En als kers op de taart, een korte stop aan de Borgund Stavkirke. In Lom staat dan wel de grootste, persoonlijk vind ik het exemplaar in Borgund fraaier. Slingerend door het Lærdal, maken we opnieuw kennis met het Sognefjord en de zijarmen Aurlandsfjord en Nærøyfjord. Gudsdalvangen en Aurlandsveien brengen mij en mijn groepen aan het einde van de dag bij het plaatsje Geilo. Het is niet enkel busje rijden, een stukje met de trein, maakt eveneens deel uit van de trip.

Dat is geen flauw stukje van Sloterdijk naar Amsterdam Centraal, maar een tocht met de Flåm Banen. Met een hellingspercentage van gemiddeld 5,5% is dit de steilste spoorlijn van Europa. Een tocht waarbij je een uur lang getrakteerd wordt op de meest indrukwekkende uitzichten. Wanneer je naar Noorwegen gaat, zorg dat je een ritje met dit schattige rode treintje in je programma opneemt, doen hoor!

Het eind komt in zicht….

Een uitgestrekte ruige hoogvlakte met ontelbare plassen, meren in allerhande formaten, watervallen en gletsjers, voor het grootste deel gelegen boven de boomgrens. Ik heb het over de Hardangervidda. Tal van buitensporten kun je hier doen, maar dat was niet de insteek van de reis/reizigers die ik begeleidde. Met deze indrukwekkende hoogvlakte nog op het netvlies, is dit het begin van het einde. Vanuit Geilo staat op dag 11 alles in het teken van gas geven en zorgen dat aan het einde van de dag iedereen weer veilig en voldaan in kan schepen bij de Stena Line. Met een nacht varen, vormt dag 12 telkens weer de dag van afscheid nemen.

Dag lieve mensen, dag chauffeur Ben (en 1x Henk), dag stage, dag Noorwegen!

Meer Noorwegen:

7x zeker niet overslaan in Oslo
Hemsedal, dé skibestemming van Noorwegen